Jiaqing: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
kleine aanvulling over problemen tijdens zijn regeerperiode |
||
Regel 45:
'''Jiaqing''' (嘉庆, '''Aisin-Gioro Yongyan''') ([[Peking]], [[13 november]] [[1760]] - [[Chengde]], [[2 september]] [[1820]]) was van [[1796]] tot [[1820]] [[keizer]] van [[Chinese keizerrijk|China]] onder de [[Qing-dynastie]]. Hij was de vijftiende zoon van de keizer Qianlong. Zijn moeder was de [[Han-Chinese]] bijvrouw Ling die de titel [[keizerin Xiao Yi Chun]] zou krijgen na zijn troonsbestijging.
De eerste twee kroonprinsen overleden reeds op jonge leeftijd. Lange tijd had keizer Qianlong geen nieuwe kroonprins aangewezen. In 1773 werd Yongyan in het geheim door zijn vader aangewezen als de troonopvolger. In 1789 werd Yongyan gepromoveerd tot prins van de eerste orde met de titel Jia. Hij vergezelde zijn vader tijdens de zesde inspectiereis naar het zuiden van China. In 1795 volgde hij zijn vader [[Qianlong]] op, die ten gunste van zijn zoon al voor zijn dood afstand deed van de troon.
==Beleid ==
Jiaqing probeerde de corruptie in zijn land een halt toe te roepen, maar hij had niet de persoonlijkheid die daarvoor nodig was. Tijdens het begin van zijn regeringsperiode kreeg hij te kampen met de [[Witte Lotus (China)|opstand van de Witte Lotus]]. Hij stierf aan een zonnesteek in het [[Zomerpaleis (Peking)|zomerpaleis]] te [[Chengde|Jehol]] en werd opgevolgd door zijn zoon [[Daoguang]]. Keizer Jiaqing werd begraven in het Changling-mausoleum.▼
Qianlong en zijn adviseurs, waaronder de [[Corruptie|corrupte]] Heshen, regeerde echter tot aan zijn dood het land. In 1799 overleed de keizer. Een van de eerste maatregelen die Jiaqing nam was de arrestatie van Heshen en na een kort proces werd hij ter dood veroordeeld, later omgezet in zelfmoord.<ref>Platt, p.103</ref> Jiaqing probeerde de corruptie in zijn land een halt toe te roepen, maar hij had niet de persoonlijkheid die daarvoor nodig was.
Aan het begin van zijn regeringsperiode kreeg de strijd tegen de [[Witte Lotus (China)|opstand van de Witte Lotus]] prioriteit. De opstand was al jaren gaande en de bestrijding hiervan was ineffectief en kostte de schatkist een fortuin.<ref>Platt, p.105</ref> Corrupte en incompetente militaire leiders werden vervangen. In het gebied waar de rebellen actief waren, werden de boeren opgevangen in verdedigbare kampen (''baozhia'').<ref name=PL109>Platt, p.109</ref> De oogst werd van het land gehaald waardoor de rebellen honger leden. Begin 1803 trok het leger het rebellengebied binnen en laatste verzetshaarden werden in de zomer uitgeschakeld.<ref name=PL109/>
Aan de zuidkust van China waren piraten actief, waarvan [[Ching Shih]] de meest bekende is. Na het neerslaan van de rebellen verschoof de aandacht naar de bestrijding van de piraterij. De marine was sterk verwaarloosd en hulp van westerse landen werd afgeslagen. In 1809 werd een [[amnestie]]voorstel gedaan, de piraten konden zich overgeven zonder straf.<ref>Platt, p.121</ref> Ze gingen in op het aanbod en in februari 1810 gaf Ching Shih zich over. Zij woonde in Kanton tot haar dood in 1844.
Met het verslaan van de rebellen en piraten besloot Jiaqing het leger fors in te krimpen. De kosten daalden en de kans op een herhaling van de grootschalige corruptie werden verkleind. Het leger verzwakte omdat er ook minder geld beschikbaar was voor nieuwe wapens.<ref>Platt, p.124</ref>
▲
== familie ==
Regel 66 ⟶ 75:
== literatuur ==
*
* {{en}} ''Splendors of China's Forbidden City "The glorious reign of Emperor Qianlong"'' {{ISBN
* {{en}} Platt, Stephen R. (2018) ''Imperial Twilight'', Knopf Publishing Group, {{ISBN|9780307961730}}
* {{en}} RoyalArk.net [http://www.royalark.net/China/manchu11.htm Manchu11]
{{Appendix}}
[[Categorie:Keizer van China]]
| |||