Goudborduren: verschil tussen versies

 

Toen de [[Centraal-Azië|Centraal-Aziatische]] streken in een latere periode deel uitmaakten van de [[Sovjet-Unie]], toonde men zich flexibel en borduurde bijvoorbeeld een rijkelijk met goud en zilver ''tinsel'' bestikt stuk, getiteld “Kunst behoort aan het volk.”<ref name=Embroideryofbukhara/> De ''couched''-techniek waarmee gouddraad wordt bevestigd, noemt men ter plaatse “Afghaans”. De techniek waarbij men met plat gouddraad een effect bereikt alsof het motief in metaal gedreven is, noemt men “[[Tartarije|Tartaars]]”. Dit versterkt de indruk dat men hier niet alleen in de Perzische stijl werkte, maar ook de invloed ondervond van technieken uit noordelijker streken en het [[Verre Oosten]].<ref>Catalogus ''Bokhara'' The Israël Museum , Jeruzalem, 1967. Y.L. Bialer. Bibliotheek Joods Historisch Museum Amsterdam nummer 874 9 39</ref> Mannen en vrouwen dragen hier de (niet zelden goud geborduurde) [[Tubeteika]] (mutsjes of schedelkapjes). Dames droegen een ''peshonaband''; een, op een gevouwen shawl bevestigde goudgeborduurde en van kleurige [[appliqué]]s voorziene reep verstevigde stof die, op het mutsje vastgespeld, rond het voorhoofd werd geknoopt. Ook de 19e-eeuwse ''Zeki-Kurta’s'' of ''Peshkurta’s''; vaak met [[ikat]] gevoerde versieringen van een kledingstuk, langs de halsopening samenkomend in een borststuk, zijn verfijnd.<ref>''Facing West, Oriental Jews of Central Asia ant the Caucasus'', H. Berg e.a.,Waanders, Zwolle i.s.m. JHM, Amsterdam en The Russian Museum of Ethnography, St. Petersburg. 1998.</ref>

 

Goudborduurwerk (ook: goudstikkerij of ''klawtun'') is in deze regio sterk verbonden met de geschiedenis van de inmiddels grotendeels geëmigreerde Joodse gemeenschappen<ref>''Shimmering Gold - The Splendor of Gold Embroidered Textiles'', Eretz Israel Museum, Nina et al BarOz, Tel Aviv 2007.</ref>. In de 21e eeuw zijn er in Buchara nog goudborduurateliers waar men stukken maakt van uiteenlopende kwaliteit; van met de hand gemaakt verfijnd opdrachtwerk tot fabrieksmatig met goedkope materialen geproduceerde zaken, die lokaal bij feestelijke gelegenheden worden gedragen en als souvenirs worden aangeboden. Antieke stukken mogen slechts met [[vergunning|dispensatie]] van de overheid worden geëxporteerd.