Willem IV van Oranje-Nassau: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MWMG (overleg | bijdragen)
→‎Huwelijk: Paleis Huis ten Bosch
Regel 46:
== Huwelijk ==
Al in [[1721]] was er sprake van een huwelijk met [[Anna van Hannover]]. De Engelse ambassadeur William Cadogan, de eerste graaf Cadogan, die met [[Munter (geslacht)|Margaretha Cecilia Munter]] was getrouwd, speelde mogelijk een belangrijke rol. De onderhandelingen voor het huwelijk van Prinses Anna met de Nederlandse vorst zouden twaalf jaar duren. De oorzaak lag grotendeels op het internationale politieke vlak. Na de dood van Koning-Stadhouder [[Willem III van Oranje|William/Willem III]], tijdens het [[Tweede Stadhouderloze Tijdperk]], waren Pruisische en ook Engelse diplomaten en juristen druk doende om voor hun vorst aanspraak te maken op de begerenswaardige titel 'Prins van Oranje', met alle hierbij behorende emolumenten en bezittingen.
 
Toen de nalatenschap van stadhouder Willem III werd geregeld in een geheim verdrag, bekend als het [[Traité de partage]], en zowel Willem Karel Hendrik Friso als koning [[Frederik Willem I van Pruisen]] als Prins van Oranje werden erkend, maar de eerste de meeste bezittingen verkreeg – Willem deed afstand van [[Graafschap Lingen|Lingen]] en van [[Vorstendom Meurs|Meurs]] – en de tweede naar verluidt de meeste schulden, steeg Willems waarde op de huwelijksmarkt aanzienlijk. In 1732 kwam [[Paleis Huis ten Bosch]], dat onderdeel was van de erfeniskwestie, alsnog in bezit van prins Willem IV, waarna hij het tussen 1734 en 1737 liet restaureren en uitbreiden met twee grote zijvleugels, naar een ontwerp van [[Daniël Marot]]. Hij bezat nu in Den Haag een paleis dat voldeed aan de statuur van een vorst. Van belang gezien zijn [[Dynastie|dynastieke]] ambities.
 
Op [[21 oktober]] [[1733]] ging hij voor het Gerecht van Leeuwarden in [[ondertrouw]].<ref>[http://www.tresoar.nl Tresoar - Fries Historisch en Letterkundig Centrum]</ref> Het huwelijk, dat gepland was in november [[1733]], werd uitgesteld omdat de bemoeienissen van zijn toekomstige schoonvader [[George II van Groot-Brittannië|George II]] met de Republiek niet op prijs werden gesteld. Willem werd, mede vanwege alle ophef, ziek en vertrok naar het kuuroord [[Bath (Verenigd Koninkrijk)|Bath]]. Eerst enkele maanden later was hij voldoende hersteld om in het huwelijk te treden.