Jaïnisme: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Varianten: Hierna volgt een tekstdeel over theologische uitgangspunten en verschillen/overeenkomsten met boeddhisme. |
|||
Regel 24:
Net zoals Gautama Boeddha werd Mahavira geboren in de groep van de kshatriya, de krijgers en heersers. Op de leeftijd van dertig jaar nam hij afstand van wereldse activiteiten en ging in eenzame ascese op zoek naar de spirituele waarheid. Hij vond de verlossing na dertien jaar van wereldverzaking. In de vroegste geschriften wordt gemeld dat hij nabij het huidige [[Patna (stad)|Patna]] overleed als gevolg van ''sallekhana'' een vrijwillig vasten tot de dood erop volgt. Zijn overlijden wordt ook vermeld in meerdere van de vroegste boeddhistische geschriften.
Zowel boeddhisme als jaïnisme startten als een monastieke beweging van monniken en nonnen. Het waren bedelmonniken en bedelnonnen die buiten het regenseizoen rondtrokken en afhankelijk waren van gaven om in hun levensonderhoud te voorzien. Al tijdens het leven van Mahavira vonden enige splitsingen van de beweging plaats. In de derde eeuw v.Chr. vond het belangrijkste schisma plaats dat tot in de eenentwintigste eeuw voortduurt. Het leidde tot een scheiding tussen de [[Shvetambar]] en de [[Digambar]]. De eerste groep gaat gekleed in witte kleding. De tweede groep had de overtuiging dat monniken geen kleding dienden te dragen (''slechts omhuld door lucht''). De Digambar hebben ook de overtuiging dat vrouwen geen [[moksha]], bevrijding van samsara, kunnen verkrijgen. Pas indien zij wedergeboren worden als man is dat mogelijk. Het schisma verdiepte zich toen een raadsvergadering van Shvetambar in 465 na Chr. een canon van geschriften vaststelde, waar de Digambar van waren uitgesloten. Deze verwierpen dan ook de besluiten van de raadsvergadering. Ook binnen de Shvetembar en Digambar hebben zich meerdere sekten ontwikkeld.
In de periode van de vierde tot zesde eeuw migreerde een groot deel van de jaïnisten naar het westen en vestigde zich uiteindelijk in het westelijk en centraal deel van India en met name in het gebied van de huidige deelstaat [[Uttar Pradesh]] waar zij meer invloedrijk werden dan in het gebied van Gandhara. Dit waren vooral Shvetembar. De Digambar vestigden zich in het zuiden van India en ontvingen daar aanzienlijke patronage van de vorsten. Van koning Amoghavarsha I (814 – 878), de belangrijkste heerser van de [[Rashtrakutadynastie]], wordt in meerdere geschriften gemeld dat hij vrijwillig afstand deed van de troon om een monnik van de Digambar te worden.
| |||