Wetenschappelijk onderzoek: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 2A02:A03F:5650:4F00:1CD8:A6DF:A69A:8547 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door 62.163.244.33
Regel 23:
Het is inherent aan wetenschap dat soms doodlopende wegen in worden geslagen, maar dat wil niet zeggen dat dat "slechte wetenschap is".
 
Plagiaat (pronken met andermans veren) en schrijven over gemanipuleerde of in het geheel niet uitgevoerde onderzoeken is taboe, en wordt, zo is de bedoeingbedoeling, snel door collega-wetenschappers ontmaskerd.
 
Omstreden is de vraag of de resultaten van door de overheid gefinancierd onderzoek vrij voor iedereen beschikbaar moeten zijn. Officieel is dat meestal het geval. Onderzoekers publiceren hun bevindingen graag in gerenommeerde commerciële tijdschriften, maar de abonnementen op die tijdschriften zijn soms zo duur dat dergelijke publicaties die communicatie in de praktijk soms eerder belemmeren dan bevorderen.
Regel 30:
Normen voor universitair onderzoek zijn ooit door de befaamde wetenschapssocioloog [[Robert K. Merton|Merton]] beschreven en aangeduid als [[CUDOS]]. In Nederland is er een door de in [[Vereniging van Universiteiten|VSNU]]-verband opgestelde ''Nederlandse gedragscode Wetenschapsbeoefening''.
 
Deze normen worden in principe gehandhaafd via een systeem van onderlinge controle waarbij wetenschappers de resultaten van hun collega's beoordelen.<ref>{{en}}{{Cite web |url=http://www.nytimes.com/2011/06/26/opinion/sunday/26ideas.html?_r=2&src=recg |title=It’s Science, but Not Necessarily Right |author=[[New York Times]] |datum=26 juni 2011 }}</ref> Deze zogenoemde [[collegiale toetsing]] vindt plaats bij de beoordeling van wetenschappelijke artikelen. Ook op sommige universiteiten zijn systemen van kwaliteitscontrole waarbij het onderzoek van collega-instituten beoordeeld wordt. Binnen de universiteiten kijken hoogleraren toe op het werk van hun medewerkers en assistenten. Ook wetenschappers diewelke buiten universiteiten werkzaam zijn, worden geacht zich aan de beschreven normen te houden.
 
De kwaliteitscriteria voor wetenschappelijk onderzoek zijn grotendeels methodologisch van aard. Dergelijke criteria zijn duidelijkheid (over de onderzoeksbegrippen en verbanden daartussen), nauwkeurigheid, verificatiemogelijkheid en consistentie.