Boekweit: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k stijl; links; {feit}
Regel 36:
De bloei begint al in een jong stadium, soms al na zes weken, en gaat dan vijfentwintig tot dertig dagen door. De bloemen zijn in langstelige [[pluim (bloeiwijze)|pluimen]] gegroepeerd, wit tot roze van kleur, en bevatten veel [[nectar (plant)|nectar]]. Op arme gronden bereikt boekweit een hoogte van 50 cm. Voordat de bloei ten einde is zijn er al rijpe [[vrucht (plant)|vruchten]].
 
Het eetbare zaad zit aan dunne steeltjes die in rijpe toestand makkelijk loslaten. Het heeft een meel- en eiwitrijke inhoud, overeenkomend met die van [[Klaverklaver (plant)|klaver]]. ErIn Nederland waren vroeger twee rassen bekend: op de veengronden de Staphorster bruinzwarte en op de zandgronden de Brabantse grijze boekweit. De huidige rassen produceren minder nectar dan de oude rassen. Eén kilo zaad bevat ± 45.000 zaden. Bij het bewaren moet het zaad droog zijn want het schimmelt gemakkelijk. Eén kilo zaad bevat ± 45.000 zaden.
 
De vorm van het boekweitzaad komt sterk overeen met die van [[beuk (boom)|beukennootjes]], al zijn ze beduidend kleiner, ongeveer 6 mm lang. Het zaad kan tot meel worden gemalen, hoewel boekweit beslist geen [[graan]] is. Boekweit is een 'pseudograan': de zaden, het meel en alle andere afgeleide producten van boekweit bevatten geen [[gluten]].
 
Boekweitmeel bevat veel [[magnesium]], [[kalium]] en [[fosfor]]. Het is voedzaam en licht verteerbaar. Tegenwoordig wordt het ook geteeld voor de geneeskunde. Het [[meel]] van boekweit kan goed worden gemengd met dat van granen, bijvoorbeeld als basis voor [[pannenkoek]]en. Geroosterde boekweitkorrels heten ook wel '[[kasja]]' en zijn bekend uit de Oost-Europese keuken.
 
Boekweit lijkt een [[graan]]product, maar is het dus niet. Het [[meel]] ervan kan goed worden gemengd met dat van granen, bijvoorbeeld als basis voor [[pannenkoek]]en. Geroosterde boekweitkorrels heten ook wel '[[kasja]]' en zijn bekend uit de Oost-Europese keuken.
 
== Benaming ==
Regel 52 ⟶ 50:
Boekweit werd gedurende enkele eeuwen in Europa op vrij grote schaal verbouwd, maar wordt thans nauwelijks nog geteeld wegens de bewerkelijkheid en kwetsbaarheid van de cultuur en wegens de geringe opbrengst per oppervlakte-eenheid.
 
In het midden van de [[19e eeuw|negentiende eeuw]] besloeg boekweit in heel Nederland nog acht procent van het landbouwareaal (65.000 ha){{feit}}, maar na de Tweede Wereldoorlog is het praktisch verdwenen. In de veengebieden rond [[Emmen (Drenthe)|Emmen]] lagen de beste boekweitjaren zo tussen 1870 en 1890 toen de opbrengst groeide van 20.000 [[Mudmud (volume)|mud]] naar 22.000 mud. In 1838 had Emmen 1353 hectare veenboekweit en dat groeide uit tot 2200 hectare in 1851. Rond 1889 was dit alweer geslonken tot 1400 hectare en na 1927 werd er in Emmen helemaal geen boekweit meer verbouwd.{{feit}}
 
Boekweit was een uitkomst voor "arme boeren" die geen mogelijkheden hadden om te investeren. Zij konden doorDoor boekweit te verbouwen konden zij boer zijn zonder vee of kapitaal. Het was makkelijk te verbouwen, maar boekweit wasis zeer gevoelig voor weersinvloeden waardoor oogsten toch vaak tegenvielen en de armoede groot bleef. Er waren lucratieve jaren in de boekweitteelt, maar als er nachtvorst voorkwam kon de hele oogst van dat jaar verloren gaan. Niet voor niets stond boekweit ook bekend als 'jammerkoren'.
 
Boekweit is een goed ‘bijengewas’,; [[Honingbijhoningbij|bijen]] voeden zich er graag mee. Het levert een aromatische en zeer donker gekleurde honing.
 
== Voedingsstoffen ==
Regel 62 ⟶ 60:
 
== Herkomst ==
Boekweit is een cultuurgewas dat waarschijnlijk afkomstig is uit een tamelijk droog deel van [[Volksrepubliek China|China]], enmet meername in het bijzonderuit een gebied grenzend aan [[Mantsjoerije]], [[Mongolië]] of [[Tibet (gebied)|Tibet]].{{feit}} Boekweit is afkomstig uit Centraal- of Oost-Azië enHet werd volgens sommige geleerden via de [[zijderoute]] door de [[Mongolen]] aan het eind van de middeleeuwen naar Oost-Europa gebracht en later van daaruit naar Midden- en West-Europa. Uit [[Archeobotaniearcheobotanie|stuifmeelonderzoek]] is echter ook gebleken dat boekweit al voor het begin van de jaartelling in Nederland voorkwam.{{feit}}
 
Archiefonderzoek leert dat er al vanaf [[1390]] een snelle introductie van boekweit plaatsvond in de Nederlanden. De centra hiervan zijnwaren de [[Kempen (gebied)|Kempen]] en de [[IJsseldal|IJsselvallei]]. Taalkundige gegevens doen vermoeden dat de boekweit langs drie zijden West-Europa binnenkwam: een noordelijke route, mogelijk via de [[Hanze]], met als naamtype boekweit, een oostelijke handelsweg met naamtype 'Heidenkorn' of 'Pohanka', en een zuidelijke route met als naamtype 'Saraceens' of 'Moors graan'.
 
== Grondsoort en grondbewerking ==
Boekweit is een gewas van de arme gronden, de zandgronden en de dalgronden[[dalgrond]]en van hoogveen. Op vruchtbare grond is de groei te weelderig en wordt het wel een meter hoog. Er komt dan te veel blad aan de plant en de zaadvorming vermindert, bovendien gaat boekweit dan eerder plat liggen. Op boekweitland werd geen [[mest]] gebracht. Natte en zware gronden zijn ongeschikt voor boekweit; het is daar alleen als [[groenbemesting]] te gebruiken.
 
Boekweit verlangt een diep losgemaakte bouwvoor, de [[penwortel]] krijgt dan gemakkelijker gelegenheid om te groeien. Diep ploegen vraagt veel trekkracht. De spreuk ''"boekweit wordt verbouwd op paardenzweet"'' vindt hierin zijn oorsprong. Boekweitland op zandgrond werd vaak twee keer geploegd. Eind februari of begin maart werd diep geploegd, en bij of voor het [[zaaien]] gebeurde dit nogmaals, maar dan zeer ondiep.
 
Boekweit stelt geen bijzondere eisen aan [[vruchtwisseling]], maar heeft wel een voorkeur voor planten die veel stikstof achtergelaten hebben in de grond.
 
Voor de teelt van boekweit op veengrond werd de bovenste laag van de grond, nadat deze in het voorjaar gedroogd was, verbrand waardoor voedingsstoffen vrijkwamen. Dit '[[Veenbrandcultuurveenbrandcultuur|boekweitbranden]]' gaf zoveel rookontwikkeling dat de Drentse veenbranden bij noordoostenwind zelfs vanuit Holland voor klachten zorgde.{{feit}}
 
Vanwege de sterk wisselende opbrengsten van het gewas kende men het spreekwoord: ''"boekweitzoad en vrouwluuproat, eens in de zeuven joar goed"''. Dit werd trouwens ook van struikheide gezegd.
Regel 82 ⟶ 80:
Boekweit is uitsluitend een zomergewas. Het is zeer gevoelig voor nachtvorst en heeft een korte groeiperiode van drie maanden (er werd ook wel gesproken van 100 dagen). Het gewas is gevoelig voor harde wind, regen en hagel. Onderploegen en herzaai is soms nodig.
 
De zaaitijd ligt tussen half mei (na de [[ijsheiligen]]) en half juni, soms zelfs nog na de langste dag. Het kan breedwerpig of in rijen met een afstand van 30 cm gezaaid worden en 3 cm diep. Door de vlugge groei is het een goede bodembedekker. Men ondervond wel last van het onkruid [[Europese hanenpoot]].<br>
Als het gewas ongeveer 10 cm hoog was werd er weleens gewied. Dit moest zeer voorzichtig gebeuren want boekweit is een teer gewas dat gauw beschadigd raakt.
 
Regel 145 ⟶ 143:
== Fototoxiciteit ==
De groene delen van boekweit bevatten veel [[fluorescerend]]e pigmenten met het giftige [[fagopyrine]]. Het consumeren van grotere hoeveelheden daarvan kan [[Fototoxiciteit|fotodermatitis]] veroorzaken. Bij blootstelling van de huid aan [[zonlicht]] ontstaan dan huidklachten. Het gaat daarbij niet om het [[ultraviolet]]te licht, maar om licht met een golflengte van circa 540-610 nm (het groene tot oranje bereik)<ref>[https://web.archive.org/web/20081025162903/http://www.gillesarbour.com/buckwheatArticle.php Buckwheat Toxicity Article<!-- Automatisch gegenereerde titel: verbeter de omschrijving als dat mogelijk is -->]</ref>.<br />
In boekweitmeel en grutten komt echter maar heel weinig fagopyrine voor en dezedit zullenzal meestal geen problemen veroorzaken.
 
== Huidig gebruik ==
Regel 154 ⟶ 152:
In de [[Limburg (België)|Limburgse]] [[Kempen (gebied)|Kempen]] is boekweit[[pannenkoek]] met spek een gewild traditioneel gerecht. Ook de [[Bretagne (regio)|Bretonse]] pannenkoeken worden met boekweitmeel gemaakt.
 
Boekweit wordt ook gebruikt om [[bier]] te brouwen, als alternatief voor [[graan]], in wat men een stijlvariatie op [[tarwe]]bier zou kunnen noemen. In België gebeurt dit bijvoorbeeld door [[Brasserie de Silenrieux]].{{feit}}
 
Het meel dat voor [[poffertjes]] wordt gebruikt, is een combinatie van boekweitmeel en [[tarwemeel]].
 
In Frankrijk wordt van boekweitmeel de hartige versie van crèpes, genaamd ''galette'', gebakken.
 
== Trivia ==