|
==Levensloop==
Renkin promoveerde in 1884 tot doctor in de rechten (1884) aan de [[Katholieke Universiteit Leuven]] en vestigde zichwerd alsberoepshalve [[advocaat (beroep)|advocaat]].
In 1891 werd hij medeoprichter van ''L'Avenir Social: journal démocratique catholique''. Hij werd in 1895 [[gemeenteraadslid]] van Elsene en vervulde dit mandaat tot in 1907.
In [[Belgische verkiezingen 1896|juli 1896]] werd hij verkozen tot lid van de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers|volksvertegenwoordiger]] voor het [[arrondissement Brussel]] voor de [[Fédération des Cercles catholiques et des Associations conservatrices|Katholieke Partij]] en vervulde dit mandaat tot aan zijn dood in 1934. OorspronkelijkVoor de [[Eerste Wereldoorlog]] was Renkin een mandataris van de [[christelijke arbeidersbeweging]] en gold hij als [[christendemocratie|christendemocratisch]] politicus, maar hijnadien evolueerde nadienhij in [[Conservatisme|conservatieve]] richting. In 1925 was hij zelfs tegenstander van een regering van christendemocraten en socialisten, geleid door [[Prosper Poullet]].<ref>[http://theater.ua.ac.be/nevb/html/Renkin,%20Jules.html Biografie Jules Renkin] in de [[Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging]].</ref>
Hij was achtereenvolgens minister van justitie (1907- tot 1908), minister van koloniënJustitie, van (1908- tot 1918), minister van posterijenKoloniën, spoorwegenvan en1918 telegrafietot (1918-1921)1919 enminister van binnenlandseSpoorwegen zakenen PTT en van (1919- tot 1920) minister van Binnenlandse Zaken. Van 6 juni 1931 tot 22 oktober 1932 was hij [[eerste minister]], van 1931 tot 1932 minister van binnenlandseBinnenlandse zakenZaken en volksgezondheidVolksgezondheid en in (1931-1932) enkorte tijd [[Federale Overheidsdienst Financiën|minister van financiënFinanciën]] (1932).
Hoewel Renkin eerder een tegenstander van de [[Vlaamse Beweging]] was. Toch was hij in 1908 een van de initiatiefnemers van de wet die het gebruik van het Nederlands in het [[Brabant (provincie)|Brabantse]] [[Hof van Assisen]] en verdedigde hij in 1920 de eis tot vernederlandsing van de [[Rijksuniversiteit Gent]].
Tijdens zijn [[Regering-Renkin|regering]] werd onder andere een nieuwe taalwetgeving tot stand gebracht die belangrijk was voor de administratie en het onderwijs. Zijn regering hield niet lang stand door de aanzwellende economische crisis. ▼
▲Tijdens zijn [[Regeringpremierschap leidde hij een katholiek- Renkin|liberale regering ]]. werdEr kwam in 1932 onder andere een nieuwe taalwetgeving tot stand gebracht die belangrijk was voor de administratie en het onderwijs. Zijn regering hield niet lang stand door de aanzwellende economische crisis.
Renkin werd tot [[minister van Staat (België)|minister van Staat]] benoemd in 1920. ▼
▲Renkin werd in 1920 tot [[minister van Staat (België)|minister van Staat]] benoemd in 1920.
==Eretekens==
* Paul VAN MOLLE, ''Het Belgisch Parlement, 1894-1972'', Antwerpen, 1972.
* Guy VANTHEMSCHE, ''Le Congo belge pendant la Première Guerre mondiale. Les rapports du ministre des Colonies Jules Renkin au roi Albert Ier 1914-1918'', Brussel, 2009.
{{Appendix}}
{{StartOpvolging}}
| 