Pontijnse moerassen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 3:
[[Bestand:Sabaudia_torre_civica.jpg|thumb|[[Sabaudia (Italië)|Sabaudia]]]]
[[Bestand:Inaugurazione_Littoria_001.jpg|thumb|De inhuldiging van Littoria]]
De '''Pontijnse moerassen''' ([[Italiaans (taal)|Italiaans]]: ''
De moerassen besloegen een oppervlakte van ongeveer 775 km², en namen daarmee ongeveer een derde deel van de provincie [[Latina (provincie)|Latina]] voor hun rekening. Het gebied is eeuwenlang een broedplaats van [[malaria]] geweest.
Regel 15:
In de loop der eeuwen is verschillende malen geprobeerd de moerassen te ontwateren. In de 16e eeuw verbeterden de pauzen Leo X en Sixtus V de waterafvoer door de Fiume Antico te verbeteren. Dit kanaal heet nog steeds Fiume Sisto. Ook in de 17e eeuw werden er plannen gemaakt en over concessies onderhandeld onder anderen door de Nederlanders Nicolaes Corneliszoon de Wit en Cornelis Janszoon Meyer. Het verzet van herders en vissers uit de omliggende hogere gronden (Sezze, Sermoneta) en het ontbreken van organisatie voor het beheer van de waterlopen en dijken die betaald werd door de nieuwe gebruikers, zijn twee factoren die er voor zorgde dat de vele plannen niet tot uitvoering kwamen of dat de uitgevoerde werken binnen korte tijd vernield werden of door gebrek aan onderhoud instorten. Pas onder het regime van paus Pius V (1775-1800) werden er een grote stappen gezet. Er werd een nieuw kanalen gegraven zoals de Rio Martino en de Linea Pio langs de Via Appia en kwam er een soort waterschap tot stand. In 1862 richtte de piepjonge Republiek Italië de Consorzio idrografica della Bonificazione Pontina op. De onderhoudslasten werden verdeeld over rijk (25%), provincie (15%) en de grondeigenaren (60%). In 1907 werd het eerste stoomgemaal bij Strada Forecellata in gebruik genomen.
Tussen 1926 en 1936 werd ook de ontwatering van de Piscinaria, het Kwartaire duin en de kustlaagten ter hand genomen door het [[fascisme|fascistische]] regime van Mussolini. Dit gebied is 48.762 hectare groot en tegenwoordig in beheer van het ''Consorzio di Piscinara''. Het plan was ontworpen door de ingenieur Natale Prampolini en voorzag in het graven van een nieuw kanaal om het water van de rivieren uit de Lepini heuvels via de kortst mogelijke weg af te voeren naar zee. Dit is het zogenaamde Mussolinikanaal, dat in 1944 is omgedoopt in Aqua Alta. De uitvoering kwam al snel in handen van de Opera Nazionale Combattenti (Bureau van Oud strijders) onder leiding van graaf Cencelli. In drie jaar tijd kregen 30 000 landloze boeren uit de Po vlakte in de Piscinaria een stuk land en een nieuwe boerderij. Ook zijn er veel [[Eucalyptus]]sen, vermeerderd uit geïmporteerde Australische bomen, aangeplant omdat ze grote hoeveelheden water kunnen vasthouden en om als windkering te dienen.De ontginning was een van de grote successen van het regime, dat dit succes dan ook propagandistisch heeft gebruikt.
Ook in het noordoosten van de Pontijnse moerassen, de Quartaccio di Mazzochio (26.567 hectare), dat grotendeels in bezit was van grootgrondbezitters en onder beheer viel van het ''Consorzio di Bonificazione dell'Agro Pontino', is in de fascistische periode de waterhuishouding en verkaveling verder verbeterd onder druk van Cencelli. Nu ligt grotendeels lager liggen dan de [[zeespiegel]] en wordt door bemalen.
Regel 29:
== Bronnen, noten en/of referenties ==
* J. Korthals Altes. 1928. Polderland in Italie
*
{{appendix|voet}}
Regel 35:
[[Categorie:Latina (provincie)]]
[[Categorie:Natuurramp]]
[[Categorie:Polder]]
| |||