Gedachtestreepje: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
gesystematiseerd |
||
Regel 1:
Een '''liggend streepje''', '''gedachtestreepje''' of '''kastlijntje''' (deze laatste benaming is afkomstig uit het grafisch bedrijf) is de aanduiding voor het [[schriftteken]] — . In de [[Nederlands|Nederlandse taal]] kan het worden gebruikt:
*ter verduidelijking: wat na het liggend streepje komt, is een uitleg van het voorgaande
::''Toen ze ten slotte ter plaatse kwamen, vonden ze het vertrek leeg — de vogel was gevlogen.''
*als pauzeteken, iets sterker dan een komma
::''Jacqueline vertrok — zonder nog een woord te zeggen.''
*om een tussenzin aan te geven, met name een uitbreidende bijvoeglijke bijzin; iets sterker dan komma's, ongeveer equivalent aan haakjes
::''Maar toen nam Opa — die al nooit veel met Marianne had opgehad — het heft in handen.''
*ter inleiding van een directe rede, in plaats van aanhalingstekens (dit is ongebruikelijk)
::— Huil je? vroeg ze.
::— Nee, hoezo?
::— Jawel, je huilt wél!
In al deze gevallen komt minder vaak een alternatieve zetwijze voor, waarbij het liggend streepje niet door een spatie wordt voorafgegaan of gevolgd:
::''Maar toen nam Opa—die al nooit veel met Marianne had opgehad—het heft in handen.''
Het kastlijntje wordt in lopende tekst niet erg vaak gebruikt, omdat het nogal lang is.
Het kastlijntje moet worden onderscheiden van het kortere ''halfkastlijntje'' - , dat als [[koppelteken]] (''na-apen'') of als afbreekteken (''kunst- en vliegwerk'') wordt gebruikt.
==Zie ook==
| |||