Pieter 't Hoen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Bronnen: Onbetrouwbare bronnen verwijderd |
k →Loopbaan: tikfout |
||
Regel 8:
Als compensatie voor zijn afgebroken schoolopleiding hield 't Hoen zich in zijn vrije tijd met zelfstudie bezig. Hij probeerde ook toegang te krijgen tot de literaire kringen van zijn tijd, wat moeilijk was voor iemand zonder wetenschappelijke referenties. Hij deed daarom een poging om de aandacht te trekken van de Leidse dichter Johannes le Francq van Berkheij door het schrijven van een [[Ode (dichtkunst)|Ode]] gewijd aan deze persoon in oktober 1774. De dichter nam hem inderdaad onder zijn hoede en introduceerde hem in hogere kringen. Samen met twaalf andere ''amateurs'' richtte 't Hoen de Utrechtse vereniging voor poëzie ''Volmaakter deur den tijd'' op. In de volgende jaren werd hij een succesvol schrijver van poëzie (in het bijzonder kinderrijm<ref group="Noot">'t Hoen wordt door literaire critici als een volgeling van [[Hieronymus van Alphen]] beschouwd en niet een bijzonder goede; Cf. Ros, pp. 1-3</ref>) en toneelstukken. Nadat hij een [[sinecure]] kreeg in de vorm van het rentmeesterschap van het ''Collegium Willebrordi'', een [[Kostschool|internaat]] verbonden aan de ''Hiëronymusschool'', in maart 1777, had hij meer tijd om zich te wijden aan zijn literaire werk.<ref group="Noot">Een van de voordelen van deze baan was dat het hem een appartement in het gebouw van het internaat gaf.</ref> Het bureau gaf hem ook toegang tot de wereld van de Utrechtse ''[[regenten]]'' en de Utrechtse politiek.
Tussen 1778 en 1780 schreef hij een aantal moraliserende en politieke essays onder het pseudoniem ''J. A. Schasz, M. D.''<ref group="Noot">Volgens Theeuwen werd dit pseudoniem later toegeëigend door de patriotse journalist [//en.wikipedia.org/wiki/Gerrit_Paape Gerrit Paape]. Echter, Ros beweert dat dit pseudoniem altijd al van Paape was en dat de vroege stukken met dit pseudoniem ook door Paape geschreven waren. Cf. Ros, p. 2</ref> Hij schreef ook vier politieke komedies, geïnspireerd door de Amerikaanse Revolutie en de [[Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog|Amerikaanse Revolutionaire Oorlog]], met een anti-Britse tenor, onder dit pseudoniem. Deze stukken waren populair onder de pro-Amerikaanse burgerij van de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden|Nederlandse Republiek]] op dit moment. De gevoelens werden niet gedeeld door het regime van [[stadhouder]] [[Willem V van Oranje-Nassau|Willem V, Prins van Oranje,]] die verwant was aan de Britse koning [[George III van het Verenigd Koninkrijk]]<ref group="Noot">Hij was een kleinzoon van koning [[George II van Groot-Brittannië]], net als George III zelf, door zijn moeder [[Anna van Hannover]].</ref> en daarom de voorkeur aan een pro-Brits en anti-Amerikaans/Frans beleid gaf. Ondanks dit officiële beleid van de Republiek was Groot-Brittannië zo ontevreden met een aantal aspecten van het Nederlandse pro-Amerikaanse beleid dat het [[Vierde Engels-Nederlandse Oorlog|de oorlog aan de Republiek]] verklaarde in December 1780. Deze oorlog liep niet goed voor de Nederlanders, en de bevolking gaf de schuld aan de stadhouder. 't Hoen deelde deze mening en begon op 20 januari 1781 met een publicatie, getiteld [[De Post van den Neder-Rhijn]], die in de volgende zes jaar een doorn in de zijde van het regime van de stadhouder zou zijn.<ref group="Noot">Een van de scoops van ''De Post'' was de
''De Post'' werd gepubliceerd door de drukkersfirma ''G. T. van Paddenburg En Zoon'' in Utrecht (die zijn eigen naam gebruikte). De meeste van de medewerkers van het tijdschrift (dat wekelijks gepubliceerd werd in een formaat van 8 [[Octavo (papierformaat)|octavo's]] en 1 1/2 [[stuiver]] kostte) gebruikten echter pseudoniemen, vanwege het risico van vervolging wegens "opruiing". Het weekblad genoot al snel een grote oplage (2400 exemplaren per nummer) in heel Nederland, waarschijnlijk vanwege de gematigde en met redenen omkleedde presentatie van radicale standpunten.<ref group="Noot">Het was niet zo'n schandaalblad als sommige andere bladen, zoals de ''Politieke Kruyer'' uit Amsterdam.</ref> Het werd één van de toonaangevende Patriottentijdschriften in Utrecht, met een grote politieke invloed.
| |||