Duane Eddy: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 48:
===De doorbraak===
Toen hij in 1957 door [[Dick Clark]] werd uitgenodigd voor de 'Saturday Night Beechnut Show' waar hij 'Ramrod' ten gehore bracht, stroomden de orders binnen. Vreemd genoeg kreeg Duane alle credits voor 'Ramrod', maar was het Al Casey die speelde op de plaat.{{Bron?||2017|07|25}} Samen met Casey formeerde hij in 1958, in de [[James Dean]]-hoogtijdagen, de band The Rebels met Larry Knechtel op piano, Al Casey op gitaar, Jim Horn, Steve Douglas en John Johnson Jr. op sax, Ike Clanton op bas en Mike Bermani op drums. De band speelde in verschillende samenstellingen.
De eerste single die werd opgenomen was "Movin 'n groovin". Die leverde een platencontract met Jamie records op. De eerste echte hit (nummer 6 op 28 juli 1958) was "Rebel Rouser" waarna Lester Still van Jamie met de uitdrukking Twangy op de proppen kwam die Eddy de bijnaam Mr. Twang bezorgde. Inmiddels kreeg hij ook aandacht in Clarks' populaire programma [[American Bandstand]].
| |||