Duitse Bond: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 47:
De '''Duitse Bond''' (Duits: ''Deutscher Bund'') of '''Duitse Confederatie''' was een [[statenbond]] met federale elementen. Leden waren ruim 40 Duitse staten. Enkele staatshoofden waren niet-Duitse vorsten zoals de [[Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland|Engelse koning]] (tot 1837, van [[Koninkrijk Hannover|Hannover]]). [[keizerrijk Oostenrijk|Oostenrijk]] en [[koninkrijk Pruisen|Pruisen]], twee grote machten van Europese rang, lagen deels buiten de grenzen van de Bond.
De Bond ontstond voor en tijdens het [[Congres van Wenen]] met de [[Bondsakte]] van 8 juni 1815. Ontbonden werd de Bond na de [[Pruisisch-Oostenrijkse Oorlog]] (1866), nadat Pruisen en zijn bondgenoten de Bond hadden verlaten en de oorlog gewonnen. Een hervorming van de Bond was ondanks meerdere serieuze pogingen niet tot stand gekomen. Na de oorlog richtte Pruisen met zijn bondgenoten een federale staat op, de [[Noord-Duitse Bond]].
De Duitse Bond had maar één orgaan, de [[Bondsdag (Duitse Bond)|Bondsdag]]. De regeringen van de lidstaten stuurden ieder een ''Gesandter'' naar de Bondsdag die de besluiten nam. Het Oostenrijkse bondsdaglid was de voorzitter en leidde de zaken. De Bond had geen staatshoofd alhoewel Oostenrijk als ''Präsidialmacht'' werd gezien.
| |||