Utrecht (stad): verschil tussen versies

Op 2 juni [[1122]] kreeg Utrecht [[stadsrechten]] bevestigd door keizer Hendrik V. De bisschop verloor hierdoor veel invloed op de stad ten gunste van de kersverse stedelingen. Deze mochten de stad nu omwallen, en nog in 1122 begon tevens de aanleg van de zuidelijke [[Oudegracht (Utrecht)|Oudegracht]]. De groei van de bevolking blijkt onder meer uit het feit dat er drie nieuwe [[Parochie (Kerk)|parochies]] werden afgesplitst van de oudste parochie, die van de [[Buurkerk]]. Het bestuur van de stad bestond aanvankelijk uit [[schout]] en [[schepen]]en, maar al in [[1196]] werd een [[Gemeenteraad|Raad]] gevormd, die tot de oudste ten noorden van de Alpen behoort.

De dreiging van de buurstaten van het Sticht bleef groot, en bewoners van het Nedersticht dwongen de bisschop in [[1375]] de [[Stichtse Landbrief]] uit te vaardigen, waardoor zij als Staten van het Nedersticht controle konden uitoefenen op de wijze waarop politiek bedreven werd. De [[Staten van Utrecht]] bestonden uit vertegenwoordigers van de geestelijkheid, de adel en de steden. Utrecht nam door zijn dominante positie een overheersende positie in de Statenvergaderingen in. Door verdere groei was Utrecht tot halverwege de 16e eeuw de grootste stad van de noordelijke Nederlanden.