Arthur Ashkin: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Uitbreiding biografie
Pol Decroos (overleg | bijdragen)
Regel 29:
Zijn onderzoeksgebied bij [[Bell Labs]] was in eerste instantie microgolven, maar begin jaren zestig schakelde hij over naar lasers. Zijn onderzoek en gepubliceerde artikelen in die periode hadden betrekking op [[niet-lineaire optica]], [[optische vezel]]s, parametrische oscillatoren en parametrische versterkers. Daarnaast was hij gedurende de jaren 1960 mede-ontdekker van het fotorefractieve effect in piëzo-elektrische kristallen.
 
Ashkin laseronderzoek vormde de basis voor [[Steven Chu]]'s werk om individuele atomen met lasers af te koelen en te vangen, waarmee Chu in 1997 werd onderscheiden met de Nobelprijs voor Natuurkunde. In 2018 werd deze Nobelprijs toegekend aan Ashkin hemzelfzelf voor de door hem ontwikkelde techniek van '[[optisch pincet]]ten'. Hierbij wordt met een heel sterk gefocuste laserstraal een kracht genereertopgewekt waarmee heel kleine structuren, zoals DNA, eiwitten of zelfse losse moleculen 'vastgehouden' kunnen worden, zonder ze te beschadigen.<ref>{{nl}}{{Citeer web |auteur=Annemieke van Dongen |url=https://www.ad.nl/wetenschap/96-jarige-wint-nobelprijs-voor-science-fiction-achtig-pincet-van-laserstraal~aaece1eb/ |titel=96-jarige wint Nobelprijs voor science fiction-achtig 'pincet' van laserstraal |uitgever=AD.nl |datum=2 oktober 2018 |bezochtdatum=7 oktober 2018}}</ref>
 
In 1992 ging hij bij Bell Labs met pensioen, na een veertig jarige carrière waarin hij heeft bijgedragen aan vele gebieden van de experimentele natuurkunde. Na zijn pensionering zette hij zijn werk voort in zijn thuiswerkplaats.