U5 (Berlijn): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
JörgenMoorlag (overleg | bijdragen)
k →‎Een metro onder de Frankfurter Allee: linkfix concessie (vergunning)
JörgenMoorlag (overleg | bijdragen)
k Elst/er/werdaer Platz
Regel 28:
 
===Een metrolijn naar Hellersdorf===
[[Afbeelding:U-Bahn Berlin Elsterwerdaer Platz.JPG|thumb|right|Trappen en hellingbanen in station ''ElstwerdaerElsterwerdaer Platz'']]
[[Afbeelding:U-Bahn_Berlin_Wuhletal.JPG|thumb|S-Bahn en metro stoppen in station ''Wuhletal'' aan hetzelfde perron.]]
[[Afbeelding:U-Bahn_Berlin_Hönow.JPG|thumb|right|Eindpunt ''Hönow'']]
Aan het eind van de jaren 1970 begon de planning voor een nieuw woongebied rond het (sinds de vorming van [[Groot-Berlijn]] in 1920 tot de stad behorende) dorp [[Hellersdorf]]. Vanwege de omvang van het nieuwbouwgebied was een snelle verbinding met het Oost-Berlijnse centrum nodig. Er werden meerdere varianten voor een dergelijke verbinding bestudeerd, waaronder een S-Bahnlijn. De eerder gebouwde nieuwbouwgebieden [[Marzahn]] en [[Hohenschönhausen]] hadden een S-Bahnverbinding gekregen, maar de [[Stadtbahn (Berlijn)|Stadtbahn]] was inmiddels te druk bezet om nog een aftakking te kunnen verwerken. Een [[sneltram]]lijn bleek daarnaast niet voldoende capaciteit te hebben, waardoor een verlenging van lijn E als enige optie overbleef. Na de bestudering van een aantal tracévarianten werd er uiteindelijk voor gekozen de lijn bovengronds te laten verlopen over de niet meer gebruikte VnK-spoorlijn (''V''erbindung ''n''ach ''K''aulsdorf). De lijn zou daarbij ook de door de S-Bahn gebruikte [[Preußische Ostbahn|Ostbahn]] kruisen.
 
Het project werd in 1983-84 uitgewerkt en de bouw van het 10,10 kilometer lange en 9 stations tellende tracé begon op 1 maart 1985. De lijn werd in twee fases geopend in 1988 en 1989. Na station Tierpark maakt de tunnel een scherpe bocht naar het oosten om meteen op de VnK-lijn aan te sluiten. De lijn kruist vervolgens de [[Buitenring (Berlijn)|Buitenring]] en bereikt het station [[Biesdorf-Süd]], waar drie sporen werden aangelegd om er korttrajecttreinen te laten eindigen. Het daarop volgende station [[ElstwerdaerElsterwerdaer Platz (metrostation)|ElstwerdaerElsterwerdaer Platz]] was het voorlopige eindpunt van de op 1 juli 1988 geopende eerste fase van de verlenging.
 
Na ElstwerdaerElsterwerdaer Platz loopt het tracé in noordoostelijke richting tot het S-Bahnstation [[station Wuhletal|Wuhletal]]. De metrosporen werden hier tussen de reeds bestaande S-Bahnsporen gelegd, waardoor er in gelijke richting [[cross-platform-overstap|cross-platform]] kan worden overgestapt. Bij dit overstapstation werd ten behoeve van het aanleveren van nieuw metromaterieel tevens een verbindingsspoor met de hoofdlijn van de DR aangelegd. Na een korte tunnel onder de Gülzower Straße komt de lijn weer bovengronds om via de stations Albert-Norden-Straße (tegenwoordig [[Kaulsdorf-Nord]]), Heinz-Hoffman-Straße (tegenwoordig [[Neue Grottkauer Straße (metrostation)|Neue Grottkauer Straße]]), [[Cottbuser Platz (metrostation)|Cottbuser Platz]], [[Hellersdorf (metrostation)|Hellersdorf]] en Paul-Verner-Straße (nu [[Louis-Lewin-Straße (metrostation)|Louis-Lewin-Straße]]) het eindpunt [[Hönow (metrostation)|Hönow]] te bereiken. De twee laatstgenoemde stations lagen tot een grenscorrectie in 1990 buiten het grondgebied van Berlijn. Op 1 juli 1989, een jaar na de opening van de eerste verlengingsfase, kwam het tracé ElstwerdaerElsterwerdaer Platz - Hönow in gebruik. Het was de eerste en enige grote metroverlenging in de DDR.
 
Alle stations van de oostelijke verlenging van lijn E werden ontworpen door het ''Entwurfs- und Vermessungsbetrieb der Deutschen Reichsbahn'' ("Ontwerp- en Kadasterdienst van de DR"). Voor het eerst in de geschiedenis van de Berlijnse metro werden de stations met hellingbanen uitgerust, zodat ook rolstoelgebruikers en mensen met kinderwagens de perrons konden bereiken.