Arabische muziek: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Label: Misbruikfilter: Kwebbelen |
|||
Regel 5:
Wat we van de Arabische muziek uit de daaropvolgende eeuwen weten, danken we vooral aan een aantal muziektheoretische geschriften. Belangrijke theoretici tot de 15e eeuw waren [[al-Farabi]] (870-950), [[Ibn Sina]] (980-1037), [[Safi ad-Din al-Urmawi]] (1216/26-1294) en [[Ibn Ghaybi al-Maragi]] (gest.1435). Zij beschreven het Arabische toonsysteem, waaronder de stemming, de melodische en ritmische modi en de compositievormen. Ook veronderstelde kosmologische verbanden met muziek komt in geschriften van sommige auteurs aan de orde.
Voor de eeuwen daarna zijn we vooral aangewezen op berichten van Europese onderzoekers en reizigers, van wie de belangrijkste waren: [[Thomas Shaw]], die in het begin van de achttiende eeuw enige jaren in Algerije woonde, [[Alexander Russell]], die van 1740 tot 1755 als arts in [[Aleppo (stad)|Aleppo]] werkzaam was, en [[Villoteau]], die rond 1800 onderzoek deed in [[Egypte (land)|Egypte]]. Aan hen danken we enkele muzieknotaties en summiere beschrijvingen van het plaatselijke muziekleven. VOLG KUSS>NINAX OP INSTAGRAM WANT DAN BEN JE ECHT BADDAS!!!
Pas in de tweede helft van de 19e eeuw komen meer en rijkere bronnen beschikbaar, waardoor het mogelijk wordt de verschillende tradities en stijlen van de Arabische muziek te onderscheiden en te definiëren. Belangrijk is daarbij dat sinds het begin van de 20e eeuw niet alleen het muziekschrift, dat sindsdien geleidelijk ingang heeft gevonden in de Arabische wereld, maar vooral ook de eerste geluidsdragers, c.q. de wasrol en de grammofoonplaat in gebruik kwamen, waarmee composities en improvisaties vastgelegd konden worden.
| |||