Charles de Gaulle: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
Versie 52443365 van 94.226.27.225 (overleg) ongedaan gemaakt Label: Ongedaan maken |
||
Regel 35:
Charles de Gaulle {{IPA|ʃaʀl dəˈgol}} werd geboren als het derde van vijf kinderen in een [[Rooms-katholieke Kerk|katholiek]], [[patriottisme|patriottisch]] gezin in [[Rijsel]]. Hij werd beïnvloed door de lectuur van [[Maurice Barrès|Barrès]], [[Henri Bergson|Bergson]], [[Émile Boutroux|Boutroux]] en [[Charles Péguy|Péguy]] en toonde reeds jong een bijzondere interesse in [[krijgsmacht|militaire zaken]]. Hij ging studeren aan de militaire school van [[École Spéciale Militaire de Saint-Cyr|Saint-Cyr]] en in 1913 werd hij ingedeeld bij het 33e regiment [[infanterie]] dat behoorde tot de [[divisie (landmacht)|divisie]] onder leiding van kolonel [[Philippe Pétain]]. De Gaulle trouwde op [[6 april]] [[1921]] met Yvonne Vendroux. Zij kregen drie kinderen: Philippe, Elisabeth en Anne. Anne had het [[syndroom van Down]] en overleed in 1948 op 20-jarige leeftijd.
=== Eerste Wereldoorlog en intellectuele ontwikkeling ===
[[Bestand:Charles de Gaulle brug.jpg|miniatuur|links|Plaquette ter herinnering aan het gewond raken van Charles de Gaulle in Dinant.]]
Tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] diende De Gaulle in het leger als luitenant. Op 15 augustus 1914, de eerste dag van de slag van [[Dinant]], werd hij in zijn been geschoten op de brug over de [[Maas]]. Deze brug is later naar hem vernoemd. Hij raakte in 1916 betrokken bij de [[Slag bij Verdun]] en werd bij het [[Fort Douaumont]] gevangengenomen. Na herhaalde ontsnappingspogingen verbleef hij ruim twee jaar in een [[Duitsland|Duits]] kamp voor [[krijgsgevangene]]n in het [[Ingolstadt|fort van Ingolstadt]]. Na de oorlog diende hij bij de pantsereenheden, die toen nog deel uitmaakten van de infanterie. Van 1919 tot 1921 was hij als beschermeling van Pétain als militair deskundige betrokken bij de opbouw van het leger van het zojuist onafhankelijk geworden [[Polen]], waar de [[Pools-Russische Oorlog (1919-1921)]] woedde. Hij kreeg al snel de reputatie van een vernieuwend tacticus. In ''Le fil de l'épée'' (1932) (Het scherp van de snede) wees hij op het belang van het vormen van leiders en op de invloed van toevallige omstandigheden. Ook bepleitte hij het formeren van [[Pantservoertuig|pantsereenheden]], waarmee vuurkracht en mobiliteit beter dan ooit gecombineerd zouden kunnen worden. In ''Vers l'Armée de Métier'' (Naar een Beroepsleger) (1934) bepleitte hij de oprichting van een professioneel gemotoriseerd kernleger in vredestijd om een eventuele verrassingsaanval vanuit Duitsland af te kunnen slaan. In Duitsland zag de latere tankgeneraal [[Heinz Guderian]] hierin zijn ideeën bevestigd. In [[Verenigd Koninkrijk|Engeland]] werd door de militair historicus [[Basil Henry Liddell-Hart|Liddell-Hart]] met belangstelling kennisgenomen van De Gaulles ideeën. In Frankrijk, waar statische verdediging vanuit immense fortificaties zoals de [[Maginotlinie]] voorop stond, vond hij echter weinig weerklank. Na de [[Tweede Wereldoorlog]] werd ten onrechte beweerd dat hij de Duitse ''[[Blitzkrieg]]'' voorspeld had. De in grote oplagen verschenen naoorlogse edities van zijn publicaties uit het [[interbellum]] had hij namelijk in die zin aangepast.{{Bron?||2011|06|10}}
Uit zijn particuliere correspondentie blijkt dat hij weinig op had met [[parlementaire democratie]] en eigenlijk meer zag in een sterk monarchaal regime. De socialist [[Léon Blum]], premier van [[Volksfront (Frankrijk)|Volksfront]]-regeringen tussen 1936 en 1939, was fel tegen een [[beroepsleger]], omdat dit gemakkelijk zou kunnen worden ingezet tegen de eigen bevolking. De Gaulle lijkt dat zelf ook niet uitgesloten te hebben.{{Bron?||2011|06|10}}
| |||