Elektronisch afval: verschil tussen versies

De Conventie van Bazel probeert oude elektronica onder te verdelen in 'elektronisch afval', 'schroot', en 'geschikt voor reparatie', alhoewel een precieze onderverdeling moeilijk te definiëren is.

Voor sommigen omvat 'elektronisch afval' alle gebruikte [[consumentenelektronica]] (zoals [[computer]]s, [[mobiele telefoon]]s, of [[wasmachine]]s) of ze nu verkocht, geschonken of door hun eigenaar verworpen zijn. Deze definitie omvat dus gebruikte elektronica dat voor hergebruik, wederverkoop, berging, recycling of verwijdering bestemd is.

Anderen vinden dat herbruikbare goederen (werkende en herstelbare elektronica) en schroot (koper, staal, plastiek, enz.) [[handelswaar]] zijn, en gebruiken de term "afval" enkelalleen voor residu of materiaal dat door de koper wordt verworpen.

Er blijft discussie over het onderscheid tussen "handelswaar" en "afval"-elektronica. Sommige exporteurs mengen verouderde of defecte goederen in ladingen werkend materiaal (uit onwetendheid, of om duurdere behandelingsprocedés voor slechte toestellen te vermijden). Anderzijds proberen sommige invoerende landen hun eigen productie te beschermen door werkende en herstelbare toestellen te weren. Sommige grote computerfabrikanten proberen gebruikte computers te classificeren als 'afval' omdat kleinere spelers met gerecycleerde computeronderdelen goedkopere computers zouden kunnen assembleren.

Zolang het toestel niet vrij is van gevaarlijke substanties, moet de ontmanteling en de recycling met grote zorg worden ondernomen om verontreiniging en risico's op de werkplaats te vermijden, en is er nood aan controle gedurende het traject.

Een andere, meestal totaal vergeten, manier waarop elektronica zijn uitweg vindt, is het verschepen via autohandel. Voertuigen tjokvol afgedankte elektronische spullen vertrekken vanuit de Antwerpse haven. Het grootste deel van het afval wordt in Afrikaanse landen in de open lucht verbrand.<ref>Uit ''Knack Extra'' nr13nr. 13, 26 september 2012, p. p4242-46</ref>

De consumptie-economie, ondersteund door de snelle ontwikkelingen in de technologie en de lage productiekosten, hebbenheeft intot een wereldwijd snelgroeiend afvalprobleem geleid. De technische oplossingen zijn beschikbaar, maar in de meeste gevallen moeten een juridisch kader, een inzamelingssysteem en de nodige logistiek worden ingevoerd alvorens een technische oplossing kan worden toegepast.

Elektronische overschotten hebben uiterst hoge kostenverschillen. Terwijl een enkele herstelbare [[laptop]] honderden euro's waard kan zijn, is een geïmplodeerd [[beeldscherm]] ([[Kathodestraalbuis|CRT]]) uiterst moeilijk en duur te recycleren. Dit heeft tot een moeilijke markteconomie geleid, die onbedoeld inzamelaars beloont die het materiaal niet sorteren. Grote hoeveelheden gebruikte elektronica worden verkocht aan landen waar een hoge vraag naar grondstoffen heerst, en met voldoende mankracht om toestellen te herstellen of te ontmantelen. Dit leidt tot een afvalstroom naar arme gebieden zonder veel milieuwetten.

Het ongecontroleerde verbranden, ontmantelen, en verwijderen van het afval veroorzaken milieu- en gezondheidsproblemen, vooral voor de betrokken werknemers. De handel in elektronisch afval wordt gecontroleerd door de Conventie van Bazel. Nochtans stelt de Conventie van Bazel specifiek herstelling en heropfrissing van gebruikte elektronica in Bijlage IX vrij.

Elektronische afval is vooral een thema wegens de [[giftig]]heid en het [[kanker]]verwekkende van enkele substanties indien ze incorrect worden verwerkt. De giftige substanties in elektronisch afval kunnen [[Lood (element)|lood]], [[kwik]] en [[cadmium]] omvatten. De kankerverwekkende substanties in elektronisch afval kunnen [[Polychloorbifenyl|pcb's]] omvatten. Een typisch computerscherm kan meer dan 6% lood bevatten in gewicht. Condensatoren, transformatoren, isolatie-pvc en coating-pvc van vóórvoor 1977 bevatten vaak gevaarlijke hoeveelheden pcb's. Elektronische afval bevat tot achtendertig verschillende chemische elementen. Het gebrek aan duurzaamheid van de elektronica en de computertechnologie is een andere reden om elektronisch afval te recycleren of, praktischer, te hergebruiken.

Elektronische afvalverwerkingssystemen zijn de laatste jaren verbeterd, als gevolg van onderzoek, versterkte regelgeving, en een verhoogde interessebelangstelling uit de bedrijfswereld. Door deze evolutie wordt elektronisch afval minder tot grondstof herleid via energie-intensieve decyclingprocessen (bijv. conventionele recycling), maar eerder hergebruikt en gerenoveerd. Er zijn meerdere milieu- en sociale voordelen aan hergebruik:

De uitdagingen blijven: wanneer men de componenten niet wil of niet kan hergebruiken, dan volgt vaak conventioneel recycling, of storten op een vuilnisbelt. De normen voor beide 'oplossingen' verschillen sterk door de lokale wetgevingen, zowel in westerse landen als in ontwikkelingslanden. De complexiteit van de verschillende te verwijderen componenten, de kosten van ecologisch verantwoordde recycleringsystemen, en de nood aan zorgvuldige, gezamenlijke en systematisch inzameling en verwerking van het materiaal, zijn momenteel de pijnpunten --– hoewel dit verandert. Veel van de kunststoffen die in elektronisch materiaal worden gebruikt, bevatten [[vlamvertrager]]s. Dit zijn over het algemeen [[halogeen|halogenen]] die aan de kunststofhars worden toegevoegd, en de recyclage ervan erg bemoeilijken.

De ''Regeling van de Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu, van 3 februari 2014, nr. IENM/BSK-2014/14758, houdende vaststelling regels met betrekking tot afgedankte elektrische en elektronische apparatuur (Regeling afgedankte elektrische en elektronische apparatuur)'' bepaalt onder meer dat men bij een winkel met een verkoopoppervlak voor elektrische en elektronische apparatuur van ten minste 400 vierkante meter heel kleine afgedankte elektrische en elektronische apparatuur moet kunnen inleveren. Volgens de regering wordt bedoeld kleiner dan 25 cm.<ref>[http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/afval/vraag-en-antwoord/waar-kan-ik-oude-en-gebruikte-huishoudelijke-apparaten-inleveren.html Waar kan ik oude en gebruikte huishoudelijke apparaten inleveren?], Rijksoverheid</ref>.