Gebruiker:Kjalving/Kladblok: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 170:
 
[[Bestand:CiceroBust.jpg|thumb|left|[[Marcus Tullius Cicero]]]]
Geen enkele klassieke auteur heeft zoveel nadruk gelegd op het begrip ''humanitas'' als [[Marcus Tullius Cicero|Cicero]] (106-43 v.Chr.). Als kenner van de Griekse literatuur verwees hij naar de Griekse term φιλανθρωπία (''philanthrōpía'', letterlijk: warme gevoelens voor de mensheid).<ref>[[Marcus Tullius Cicero|Cicero]], ''Ad Quintum fratrem'' 1,1,27</ref> Een ideaal van perfecte menselijkheid bestond echter niet in de Griekse denkwereld, omdat de mens primair werd waargenomen als iets dat fundamenteel tekortschoot in vergelijking met het goddelijke. Cicero positioneerde echter de menselijkheid als een specifieke categorie, in tegenstelling tot dieren en goden. Onderdeel van de ''humanitas'' was in zijn ogen elkaar helpen in elkaars [[Bildung|ontwikkeling]], met name door onderricht.<ref>{{cite book|language=de|first=François|last=Renaud|chapter=Humanitas|title=Historisches Wörterbuch der Rhetorik|location=Tübingen|year=1998|pages=80–86}}</ref> Centraal stond het vermogen om op een hoog niveau te communiceren, een primair educatief doel. In het openbare leven manifesteerde het zich als welsprekendheid, in het sociale verkeer als hoffelijkheid, humor, gratie, expressiviteit, relaxtheid en vrijgevigheid. Het ging om deugden zoals mildheid, rechtvaardigheid en waardigheid.
 
Ook Jezus van Nazareth predikte mildheid en vergevingsgezindheid: