Darius de Mediër: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 8:
 
== Historiciteit ==
Als historisch persoon is er, buiten het materiaal in de Hebreeuwse Bijbel, geen bewijs voor het bestaan van ene Darius de Mediër.<ref>John J. Collins (1998): ''The apocalyptic imagination : an introduction to Jewish apocalyptic literature'', 2e druk, Grand Rapids, Michigan, o.a. in Eerdmans: ppag. 86.</ref> Sommigen zien in hem Gubaru, de gouverneur van Babylon<ref>Charles. H. H. Wright (1906): ''Daniel and his Prophecies'', pp. 135-137.</ref><ref>R. D. Wilson (1957): ''Studies in the Book of Daniel'', pp. 128-220.</ref> of [[Cyrus II de Grote]].<ref>D. J. Wiseman (1965): ''Some Historical Problems in the Book of Daniel'', in ''Notes on Some Problems in the Book of Daniel'', London: The Tyndale Press, pp. 9-18.</ref><ref>James M. Bulman (1973): ''The Identification of Darius the Mede'', Westminster Theological Journal 35:267.</ref>
 
In het Bijbelboek Daniël wijzigt de koningstitel zich van 'koning van de Chaldeeën = Babylonië' naar 'koning van de Perzen' zoals dit ook plaatsvond tussen de bewinden van Darius I en Xerxes.<ref>Roman Ghirshman (1954): ''Iran'', Penguin Books, ppag. 191.</ref>
 
De in Daniël 6:1 genoemde 120 landvoogden en in [[Ester (boek)|Ester]] 9:30 127 gewesten kunnen bovendien worden vertaald als 20 belastingplichtige landvoogden en 27 belastingplichtige gewesten.<ref>Wilhelm Gesenius (1962) ''Hebräisches und Aramäisches Handwörterbuch über das Alte Testament'', 17e druk, Springer-Verlag, ppag. 392.</ref> Het was Darius I ([[521 v.Chr.|521]]–[[485 v.Chr.]]) die zijn rijk verdeelde in 20 belastingplichtige gewesten met ieder hun eigen landvoogd. Verder bouwde hij niet in de oude Perzische hoofdstad Pasargadae of Babylon (de machtscentra van Cyrus de Grote) maar wel in de oude Medische hoofdstad Ecbatana.<ref>Karl Ploetz (1980): ''Aula wereldgeschiedenis in jaartallen'', deel 1, Het Spectrum B.V., ppag. 57.</ref>
 
{{Appendix}}