Darius de Mediër: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Darius de Mediër''' is een persoon in de [[Hebreeuwse Bijbel]] en wordt in [[Daniël (boek) |Daniël]] genoemd als koning tussen [[Belsazar]] en [[Cyrus de Grote]].<ref>Daniël 6-11</ref> Ook in [[Ezra (boek)|Ezra]] wordt hij genoemd.<ref>Ezra 4:24</ref> In de geschiedenis is hij onbekend en er kan niet zonder negeren van archeologisch materiaal een koning worden gevoegd tussen de bevestigde personen Belsazar en Cyrus.<ref name = Coleman>G. Byrns Coleman (1990): ''Darius'', in Watson E. Mills en Roger Aubrey Bullard: ''Mercer Dictionary of the Bible'', Mercer University Press, ISBN 9780865543737</ref> Vrijwel alle historici beschouwen hem als een literair fictief persoon, maar er zijn vooral in [[christenfundamentalisme|christenfundamentalistische]] kringen pogingen gedaan het boek Daniël met de gevestigde historische feiten te rijmen, zoals door Darius de Mediër te identificeren met Cyrus van Ugbaru, de generaal die Babylon binnenviel toen het werd veroverd door de Perzen in 539 v.Chr.<ref name = Coleman />
[[Bestand:Sir Peter Paul Rubens - Daniel in the Lions' Den - Google Art Project.jpg|miniatuur|[[Peter Paul Rubens]], ''Daniël in de leeuwenkuil'']]▼
== In Daniël ==
Darius de Mediër wordt voor het eerst vermeld in het verhaal over het "Feest van Belsazar'.<ref>Daniël 5</ref> Belsazar trad hierin op als koning van Babylon en richtte een groot feest aan. Tijdens dit feest verscheen er een hand die op de muur schreef: "Mene, mene, tekel, en parsin" ([[Hebreeuws]]: מנא מנא תקל ופרסין). Daniël interpreteerde deze woorden zo dat Belsazar was gewogen en te licht bevonden. Zijn koninkrijk zou worden verdeeld tussen de [[Meden]] en de [[Perzische rijk|Perzen]]. Het verhaal eindigde met de mededeling dat diezelfde nacht het Babylonische rijk viel, Belsazar werd vermoord en Darius de Mediër zijn koninkrijk overnam, hetgeen volgens het verhaal ook gebeurde.
▲[[Bestand:Sir Peter Paul Rubens - Daniel in the Lions' Den - Google Art Project.jpg|miniatuur|[[Peter Paul Rubens]], ''Daniël in de leeuwenkuil'']]
Als historisch persoon is hij volgens verscheidene geleerden onbekend<ref>Collins, John J. (1998). The apocalyptic imagination : an introduction to Jewish apocalyptic literature (2. ed. ed.). Grand Rapids, Mich. [u.a.]: Eerdmans. p. 86.</ref> hoewel anderen hem zien als Gubaru, de gouverneur van Babylon<ref>Charles. H. H. Wright, Daniel and his Prophecies (1906), pp. 135-137.</ref><ref>R. D. Wilson, Studies in the Book of Daniel (1957), pp. 128-220.</ref> of als [[Cyrus II de Grote]] zelf.<ref>D. J. Wiseman, “Some Historical Problems in the Book of Daniel,” in Notes on Some Problems in the Book of Daniel. London: The Tyndale Press, 1965. pp. 9-18.</ref><ref>James M. Bulman, “The Identification of Darius the Mede,” Westminster Theological Journal 35 (1973): 267.</ref> Als er al consensus te vinden is tussen de geleerden is het alleen over het feit dat er voorlopig niets met zekerheid is vast te stellen.<ref>Edwin M. Yamauchi, [http://biblicalstudies.org.uk/pdf/bsac/1980_003_yamauchi.pdf The Archaeological Background of Daniel]</ref>▼
In het verhaal over [[Daniël in de leeuwenkuil]] werd Darius de Mediër misleid door zijn hovelingen en vaardigde hij een wet uit die ertoe leidde dat hij zijn vertrouweling Daniël in een kuil met leeuwen moest laten werpen.
== Historiciteit ==
▲Als historisch persoon is
In het Bijbelboek Daniël wijzigt de koningstitel zich van 'koning van de Chaldeeën = Babylonië' naar 'koning van de Perzen' zoals dit ook plaatsvond tussen de bewinden van Darius I en Xerxes.<ref> Iran Roman Ghirshman
De in Daniël 6:1 genoemde 120 landvoogden en in [[Ester (boek)|Ester]] 9:30 127 gewesten kunnen bovendien worden vertaald als 20 belastingplichtige landvoogden en 27 belastingplichtige gewesten.<ref>Wilhelm Gesenius
{{Appendix}}
| |||