Sint-Rochuskerk (Soiron): verschil tussen versies

De gedrongen voorgebouwde toren is in kalksteenblokken gebouwd en heeft een achtkante spits. Het driebeukig [[basilicaal]] schip, in [[classicisme|classicistische]] stijl, heeft zes [[travee|traveeën]]ën en de [[scheiboog|scheibogen]] rusten op [[Toscaanse orde|Toscaanse]] natuurstenen zuilen. Dit schip is gebouwd in baksteen met natuurstenen [[hoekband]]en en omlijstingen. Het verlengde van het middenschip vormt het [[koor (kerk)|koor]] en dit is driezijdig gesloten.

Het kerkmeubilair stamt voornamelijk uit 1730 en werd grotendeels vervaardigd door [[Hubert Belleflamme]], zoals het hoofdaltaar in [[barok (stijlperiode)|barokstijl]], de lambrizeringlambrisering, de [[communiebank]] en de [[biechtstoel]]en. Het hoofdaltaar bevat een schilderstuk uit hetzelfde jaar, voorstellende de [[Gedaanteverandering van Jezus|transfiguratie]] en een kopie van het schilderij van [[Rafaël (kunstenaar)|Rafaël]]. De Kruiswegstaties zijn geschilderd door [[Pascal Ancion]] in 1762. Van omstreeks 1650 is een schilderij dat [[Rochus van Montpellier|Sint-Rochus]] voorstelt, die de pestlijders geneest.

Er zijn diverse 18e -eeuwse heiligenbeelden, zoals een Sint-Rochus en een Madonna met Kind in gepolychromeerd hout, van omstreeks 1720, 18e -eeuwse houten beelden van Sint-Paulus en Sint-Petrus, een 17e -eeuws kruisbeeld, een bijzonder 15e -eeuws muur[[tabernakel (kerk)|tabernakel]]. Nog ouder is het [[doopvont]] in blauwe [[Maaskalksteen]], dat vier maskers toont en vreemde reliëfs, fantasiedieren voorstellende. Het stamt uit de 12e eeuw en is in [[Romaanse kunst|romaanse]] stijl.

{{Commonscat|Saint Roch Church (Soiron)}}