Charles van Renynghe de Voxvrie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Spatie |
|||
Regel 4:
Van Renynghe was een afstammeling van een notabele familie uit [[Poperinge]] en omgeving, van wie de stamboom opklom tot in de veertiende eeuw en die heel wat bekleders van openbare ambten telde.
Hij was een zoon van ingenieur William van Renynghe de Voxvrie (1873-1938) en van Aline Dhont (1874-1919). Hij trouwde in 1925 met barones Edith van Zuylen van Nyevelt (1906-2002) en ze kregen zes kinderen, onder wie '''Guy van Renynghe de Voxvrie''' (°1926), neuropsychiater en '''Louis van Renynghe de Voxvrie''' (°1935).
Hij volbracht zijn middelbare studies aan het Sint-Pieterscollege in [[Ukkel]] (retorica 1916) en deed vervolgens studies in de rechten aan de [[ULB]]. Na de onderbreking van zijn studies door de oorlog, promoveerde hij tot doctor in de rechten in 1922, alsook tot licentiaat in de sociale wetenschappen aan het [[Institut Solvay]].
Hij vestigde zich als advocaat in Brussel, voegde zich in de jaren dertig bij de balie van [[Ieper]] hij gaf er 'le Sud" uit in 1931-39, een rexistisch blad, kwam als eerste kandidaat op de lijst van Rex voor de provincieraad in 1936.
In Brussel werkte hij mee aan verschillende initiatieven die zich situeerden rond de katholieke partij, zoals:
Regel 39:
* ''Soixante ans de philatélie'', Brugge, 1944.
* ''L'oeuvre d'Arthur Merghelynck'', in: Tablettes des Flandres, T. I, Brugge, 1948.
* ''L'épitaphier de Bruges'', in: Tablettes des Flandres, T. I, 1948 -
* ''A Ypres en 1787. Correspondance de Madame Walwein-van den Peereboom'', in: Tablettes des Flandres, T. II, Brugge, 1949.
* ''Histoire d'une famille patricienne, les Van de Walle de la Châtellenie de Cassel'', in: Tablettes des Flandres, T. II, 1949,- T. III, 1950 - T. IV, 1951 - T. V, 1953 - T. VI, 1955
| |||