Spa (stad): verschil tussen versies

Spa was tot ongeveer 1980 het belangrijkste toeristische centrum van de Ardennen. De vermeende geneeskrachtige werking van het ijzer- en koolzuurhoudend water van de [[thermen van Spa]] was al in de 16e eeuw bekend. In 1764 werd de eerste badinrichting gebouwd en kreeg de stad bekendheid als kuuroord. In 1774 werd er het tweede [[casino (gokken)|casino]] van Europa geopend. In de 19e eeuw werd Spa zo bekend dat in het Engels "spa" een soortnaam voor kuuroord werd. De welgestelde bourgeoisie liet er kasteeltjes bouwen. Talrijke gekroonde hoofden, componisten en schrijvers verbleven in Spa.<ref name="LOH12">Henry Lohner: ''Nur wer tot ist, geht kein Risiko mehr ein: Geschichte der Spielbanken und Roulettesysteme des 20. Jahrhunderts;'' Norderstedt 2012; {{ISBN |978-3844809770}}; Kap.: ''Casino Spa,'' S. 23-5</ref>

Van maart tot november 1918, tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]], vestigden de Duitsers in Spa het hoofdkwartier van hun [[Oberste Heeresleitung|militaire opperbevel]].<ref>Irene Strenge, ''Spa im Ersten Weltkrieg (1914-1918): Lazarett und Großes Hauptquartier. Deutsche Besatzungspolitik in Belgien'', 2007, {{ISBN|382603693X}}</ref> Hier, in [[Hôtel Britannique]], planden de strategen het laatste offensief op het westfront, [[Operatie Michael]]. Keizer [[Wilhelm II van Duitsland]] ontvluchtte in oktober 1918 Duitsland, dat op het punt stond de oorlog te verliezen, voor de toenemend anti-monarchale stemming die zich in zijn land verspreidde. Hij nam zijn intrek in [[Kasteel La Fraineuse]], dicht bij het militaire hoofdkwartier. Toen hij op 9 november vernam dat de troepen niet langer voor hem wilden vechten, trad hij af als [[Duitse Keizerrijk|Duits keizer]]. Hij wilde nog aanblijven als [[Koninkrijk Pruisen|koning van Pruisen]], maar de [[novemberrevolutie]] bracht de monarchie ten val en de Rijkskanselier zette hem af als staatshoofd. Aangezien de Britten en Fransen kenbaar hadden gemaakt dat ze de ex-keizer als [[oorlogsmisdrijf|oorlogsmisdadiger]] wilden vervolgen, ging Wilhelm de volgende dag vanuit Spa rechtstreeks naar de Nederlandse grensplaats [[Eijsden (plaats)|Eijsden]], waar hij [[politiek asiel|asiel]] aanvroeg.<ref>Menno Wielinga, [http://www.wereldoorlog1418.nl/keizer-wilhelm/vlucht/ Keizer Wilhelm II vlucht naar Nederland], 2004</ref> De Nederlandse regering stond dit toe en hij bleef voor de rest van zijn leven in Nederlandse 'ballingschap'.

| style="text-align:left;"| [[Parti réformateur libéral|PRL]]<spansup style="color:red;">¹</span>/[[Mouvement Réformateur|MR]]<spansup style="color:red;">²</span>||22,83<spansup style="color:red;">¹</span>||5||32,59<spansup style="color:red;">¹</span>||8||44,13<spansup style="color:red;">¹</span>||'''11'''||52,29<spansup style="color:red;">¹</span>||'''14'''||51,85<spansup style="color:red;">¹</span>||'''12'''||53,53<spansup style="color:red;">²</span>||'''14'''||55,19<spansup style="color:red;">²</span>||'''13'''

<div class="afbnaastelkaar">