Legnica (plaats): verschil tussen versies

In de 11de eeuw was Legnica het centrum van de Trebowanen die onder een hertog van de Poolse [[piasten]]dynastie leefden, een geslacht waartoe alle Silezische hertogen behoorden en waaruit zij hun (Poolse} ) koning kozen. Als residentie wordt Legnica voor het eerst in 1175 genoemd. Als bewoners van de markt- en overslagplaats worden dan ook Joden en Duitsers vermeld. Een voortdurende onderlinge strijd tussen de hertogen verzwakte het Poolse koningschap en de hertogen verzelfstandigden zich in eigen hertogdommen. In 1241 voerden de Silezische hertogen, in het nabije [[Legnickie Pole]] ([[Wahlstatt]]) slag tegen de [[Mongolen]] (de zogenaamde [[Gouden Horde]]), die vanuit het oosten binnendrongen en de [[Oekraïne]] en het zuiden van Polen brandschatten en beroofden. Deze ([[Slag bij Liegnitz (1241)|Slag bij Liegnitz]]) was van belang voor geheel Midden-Europa. De [[Mongolen]] trokken zich weer terug omdat zij niet op gebiedsgewin maar op buit uit waren. Overigens werd duidelijk dat er op onvoldoende onderlinge steun gerekend kon worden en de Silezische hertogen wendden zich naar het westen om daar steun te zoeken bij vorsten in het [[Duitse Rijk]], vooral door in Duitse vorstengeslachten huwelijkspartners te zoeken. De Liegnitzer hertog Boleslaw II liet na 1242 de afgebrande houten burcht en de stad opnieuw in steen aanleggen en trok handwerkers en handelaren uit [[hertogdom Saksen (1180-1296)|Saksen]] en [[Landgraafschap Thüringen|Thüringen]] aan, die volgens Duits (Maagdenburger) stadsrecht hun bestuur mochten regelen.