CONMEBOL Libertadores: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Floortje Désirée (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 25:
In het eerste seizoen namen de landskampioenen van Argentinië, Bolivia, Brazilië, Chili, Colombia, Paraguay en Uruguay deel. In 1961 voor het eerst de kampioenen van Ecuador en Peru. In 1964 voor het eerst de kampioen van Venezuela. Vanaf 1966 plaatsten ook de nummers twee uit de deelnemende landen zich. Vanaf 1998 namen ook clubs uit [[Mexico (land)|Mexico]], zelf lid van de Noord- en Midden-Amerikaanse bond [[CONCACAF]], deel aan dit toernooi. Volgens de reglementen kunnen ploegen uit Mexico zich niet plaatsen voor de WK voor clubs en Recopa Sudamericana.<ref>[http://esportes.terra.com.br/futebol/com-tigres-na-final-river-plate-garante-vaga-no-mundial-e-na-recopa,16a469ea0ddd84f08f35d3377316473e3zo5RCRD.html esportes.terra.com]</ref> Ingeval een Mexicaanse club dit toernooi wint, plaatst de beste niet-Mexicaanse ploeg zich voor het WK voor clubs en voor de Recopa Sudamericana. Vanaf 2000 konden er drie of meer clubs per land deelnemen, waarmee het aantal deelnemers eerst op 32 kwam, in 2004 op 36 en vanaf 2005 het huidige aantal van 38 teams. De enige uitzondering was 2010 met 40 deelnemers.
 
Het toernooi verloopt ongeveer zoals de Europese [[UEFA Champions League]]. Uit elf landen spelen clubs een voorronde waaruit zes clubs overblijven. De laagst geklasseerde club uit elk land moet deelnemen aan deze voorronde, alsmede de op een na laagste geklasseerde club uit het land van de titelhouder. De eerste ronde is een groepfasegroepsfase, met acht groepen van vier clubs. De nummers één en twee plaatsen zich voor de eindfase waarin met een [[knock-outsysteem]] wordt gewerkt. De finale bestaat net als de andere knock-outwedstrijden uit een uit- en een thuiswedstrijd. Tot 1979 werd de regerend kampioen in de ''halve finaleronde'' ingevoegd, waardoor het relatief eenvoudiger was de titel te behouden.
 
=== Regels ===