Lurelei: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Geschiedenis: zichtbare HTML mark-up verwijderd |
|||
Regel 34:
In 1958 werd Lurelei opgericht door Eric Herfst en Ben Rowold. Oorspronkelijk had het een mime-achtergrond (Eric Herfst deed de mime-nummers) en aan de overige nummers werkte Adéle Bloemendaal mee. In 1960 verliet zij de groep en werd beginnend cabaretière [[Jasperina de Jong]] (1960 – 1966) in haar plaats aangenomen. Samen met tekstschrijver [[Guus Vleugel]] (1962 - 1966) groeide de groep uit tot een van de toonaangevende cabaretgroepen uit de [[1960-1969|jaren zestig]] met Jasperina de Jong als middelpunt. Lurelei verloor met de komst van Guus Vleugel de mime-insteek en raakte bekend om scherp en maatschappijkritisch cabaret. De groep trad op in een klein zaaltje met erg beperkte middelen, het souterrain van Bellevue aan de Leidsekade in Amsterdam. Als decor waren er eigenlijk alleen maar wat stoelen. De cabaretiers verkochten zelf de toegangskaartjes, deden de garderobe en brachten de bestelde drankjes rond. In het begin zat er soms maar een handvol mensen in de zaal. Jasperina de Jong kon haar talenten goed ontwikkelen in de groep, waarna ze in 1967 de groep eigenlijk ontgroeid was en toe was aan een groter podium. In de loop der jaren waren er veel wisselingen in de bezetting van de cabaretgroep (bij zowel cabaretiers als muzikanten) vanwege uiteenlopende redenen. In 1967 was de groep over het hoogtepunt heen. De bezoekersaantallen daalden inmiddels ook. Herhaling van thema's dreigde en Guus Vleugel leek minder scherp in zijn teksten te worden. De tijdgeest was aan het veranderen en de inspiratie raakte op. Het laatste programma verscheen, getiteld ''Oud zeer''. Hierin zat slechts een enkele nieuwe tekst. De overige nummers waren een selectie van de bekendste nummers van voorgaande jaren. Het luidde het eind van de groep in. Men wilde iets anders. Jasperina de Jong deed al niet meer mee, zij was inmiddels al begonnen met de musical ''Sweet Charity''. Nadat Lurelei als cabaretgroep gestopt was, werd begonnen aan een nieuw project van Guus Vleugel en Eric Herfst, de tv-serie "[[Rust noch duur]]", uitgezonden in 1969 en 1970 door de KRO, met Jasperina de Jong, Eric Herfst en Sylvia de Leur in de belangrijkste rollen.
In zijn teksten voor Lurelei gaf Vleugel een verrassende draai die een actueel probleem van een onvermoede kant liet zien. Zijn teksten waren vaak scherp, satirisch maar soms ook ontroerend en gingen veelal over maatschappelijke taboes uit die tijd, zoals prostitutie ("Call girl") en gevoelige onderwerpen als het koningshuis ("Arme ouwe", "De Troonrede") en religie ("[[God is niet dood]]", "In kerkelijk verband"). Ook tijdloze onderwerpen als racisme ("Nieuwe buren") kwamen aan de orde. Sommige teksten leidden tot Kamervragen en geschokte commentaren in kranten. Regelmatig liepen bezoekers de zaal uit. Het door [[Gerard Cox]] ten tonele gebrachte liedje ''Arme Ouwe''
==Bezetting==
| |||