Raymond Loewy: verschil tussen versies

Van 1910-1914 studeerde hij in Parijs en diende tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] als tweede luitenant in het Franse leger. Na de oorlog vertrok hij in 1919 naar New York en werkte daar als etaleur van warenhuizen en als mode-illustrator voor bladen als [[Vogue (tijdschrift)|Vogue]], [[Harper's Bazaar]] en [[Vanity Fair (Amerikaans tijdschrift)|Vanity Fair]]. In 1929 opende hij zijn eigen bureau voor industrieel ontwerpen. Hij liet visitekaartjes drukken met de tekst: 'Als twee producten in prijs, functie en kwaliteit gelijk zijn, dan verkoopt het mooiste van de twee beter dan het ander.' Zijn eerste succes had hij met het restylen van de [[Gestetner]] stencilmachine. Het door Loewy vormgegeven apparaat verkocht beter, was door zijn vereenvoudigde vorm makkelijker te produceren, maar was technisch niet wezenlijk anders zijn voorganger.

Loewy maakte ontwerpen voor onder meer [[Pennsylvania Railroad]], [[Greyhound (bus)|Greyhound]], [[Lockheed]], [[Coca-Cola]] en [[Studebaker]]. Hij is bekend om zijn gestroomlijnde stoomlocomotieven, autobussen en koelkasten, maar hij ontwierp ook logo's voor [[Spar (supermarkt)|Spar]], [[Exxon]] en [[Royal Dutch Shell|Shell]], verpakkingen voor [[International Harvester]] en [[Lucky Strike]] en het interieur van [[Skylab]] voor [[NASA]]. Loewy's benadering van het vak van industrial designer is te lezen in zijn autobiografie ''Never Leave Well Enough Alone'' (1951).

Toen Loewy stierf in 1986 was hij bankroet. In 1990-1991 was in het [[Stedelijk Museum (Amsterdam)|Stedelijk Museum]] een overzichtstentoonstelling van zijn werk te zien.

Het bureau van Raymond Loewy is ontwerper van de kopvorm van het treintype [[Sprinter (treinsoorttreindienstsoort)|Sprinter]] en de [[Intercitymaterieel|Koploper]] van de [[Nederlandse Spoorwegen]].

[[Categorie:Amerikaans ontwerper|Loewy]]