Gerbrand Adriaensz. Bredero: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
link naar Frans Badens toegevoegd
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 51:
Naar later bleek, zijn sommige liederen bewerkingen van Franse modellen, maar 'dat neemt niets weg van Bredero's eigen toon, waar zijn wild, kwetsbaar, ongeneeslijk gekwetste hart zich onmiddellijk uitspreekt.'<ref>Rens (1975), p. 45.</ref>
 
Het toneeloeuvre kent eveneens drie genres, namelijk kluchten, blijspelen en tragikomedies. Bredero blonk uit in de klucht, vooral ''De klucht van de koe'' uit 1612 munt uit 'door karakteruitbeelding, sprankelend leven, volkse humor en een feilloze, snelle rechtlijnige constructie.'<ref>Rens (1975), p. 46.</ref> In deze klucht wordt de koe gestolen van een boer die zo dom is dat de dief de boer zelf de koe weer voor hem laat verkopen. Deze klucht wordt in erotische vrijpostigheid overtroffen door ''De klucht van den molenaar'' uit 1613. Het blijspel ''Moortje'' uit 1615 (in druk verschenen in 1617) is gebaseerd op de ''EunuchesEunuchus'' van ''[[Publius Terentius Afer|Terentius]]'', datdie Bredero overzette naar Amsterdam en zozeer uitbreidde met eigen vondsten dat een dubbele omvang bereikt werd. Toch overtrof Bredero dit blijspel met ''De Spaanschen Brabander Jerolimo'' uit 1617, waarvoor hij de stof ontleende aan enkele hoofdstukken uit de Spaanse schelmenroman ''[[Lazarillo van Tormes|Lazarillo de Tormes]]'' van Diego Hurtado de Mendoza, waarvan sinds 1609 een Nederlandse vertaling bestond.<ref name="stuiveling p106" />
 
Onder de boertige oppervlakte van een ogenschijnlijk vrolijk werk als Kluchtig Boerengezelschap huivert een donkere toon.