Wilde Rozen: verschil tussen versies

In de zomer van 1976 raakten vier jonge Groningse vrouwen in gesprek over het gemis aan boeken met lesbische vrouwevrouwen in de hoofdrol met wie het goed afloopt. Dat soort boeken hadden zij als meisjes graag willen lezen, boeken waar je blij van wordt en niet zo somber als de romanfiguren van [[Radclyffe Hall]], [[Anna Blaman]] en [[Andreas Burnier]], die nagenoeg zonder uitzondering een tragisch leven leiden. Spontaan werd het besluit genomen om dan maar samen zelf zo’n boek te schrijven. De naam van het collectief werd [[Damesschrijfbrigade Dorcas]], vernoemd naar het opschrift van een oude kast uit Oost-Groningen, Christelijke Meisjesvereeniging Dorcas.