Jeruzalem: verschil tussen versies

De joodse en christelijke gemeenschappen genoten in de [[islamitische wereld]] een hoge mate van zelfstandigheid. Tijdens het [[kalifaat van de Abbasiden]] had iedere groep een officiële vertegenwoordiger aan het hof van de kalief. Later holde het gezag van de kalief uit en boette ook het prestige van deze hoogwaardigheidsbekleders in. Iedere religieuze groep behield zijn eigen rechters die problemen binnen de gemeenschap zelf oploste.<ref>''In het huis van de islam'', Henk Driessen (redactie), Camilla Adang, Uitgeverij SUN, tweede druk november 2001, {{ISBN|9061686067}}, p. 233</ref>

 

 

In 1099 bereikte de eerste kruistocht de stad. De kruisvaarders veroverden deze en richtten er vervolgens een verschrikkelijk bloedbad aan. De islamitische en Joodse bevolking werd uitgeroeid of verkocht als slaaf aan Egypte of Europa. De kruisvaarders stichtten het [[Latijnse Koninkrijk van Jeruzalem|Koninkrijk Jeruzalem]]. De eerste hoogste gezagsdrager, [[Godfried van Bouillon]] weigerde echter de titel van [[koning (titel)|koning]] en nam de titel van Beschermer van de [[Heilig Grafkerk]] aan omdat hij geen koningskroon wilde dragen op de plaats waar Jezus een doornenkroon droeg. Zijn opvolgers namen echter wel de titel van koning aan (zie [[koningen van Jeruzalem]]). De koning nam oorspronkelijk zijn intrek in de Al-Aqsamoskee. Later werd dit gebouw de residentie van de [[Tempeliers]].