Lutterade: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 30:
 
==De Mijn Maurits==
In de mijn werd zogenaamde vetkool ontgonnen, die uitermate geschikt was voor verwerking tot lichtgas, teer en cokes en als diende als grondstof voor chemische industrie. De cokesfabrieken konden een groot deel van Nederland voorzien van gas voor huishoudelijk gebruik. Hiervoor werd te Krawinkel de grootste gashouder van Europa gebouwd. In het begin van de jaren 1930 begon de ontwikkeling van de Chemische bedrijven door de [[Staatsmijnen in Limburg]], de latere multinational [[Koninklijke DSM NV|DSM]]. Het eerst ontstond het SBB (Stikstof Bindingsbedrijf) voor de productie van kunstmest en nylons, later werd de locatie uitgebreid met een Centraal Laboratorium, de Groep Organische Producten en de Locatie Kunststoffen te [[Beek (Limburg)|Beek]]. Deze laatste bedrijven werden in 2007 verkocht aan het Saoedi-Arabische bedrijf [[Sabic]]. Bij haar 100-jarig bestaan in [[2002]] kreeg DSM het [[predicaat Koninklijk]]. Het industriecomplex bij Geleen en Beek heet tegenwoordig [[Chemelot]].
 
Toen in [[1965]] door de [[Ministerie van Economische Zaken (Nederland)|Minister van Economische Zaken]] [[Joop den Uyl]] namens de Nederlandse regering bekend werd gemaakt dat de Staatsmijn Maurits zou worden gesloten, had dat voor de jonge gemeente Geleen enorme nadelige gevolgen. De voorheen zo stormachtige ontwikkeling van de gemeente stokte enorm. De Maurits werd in [[1967]] gesloten, de schachten werden gedempt en een aantal industriële gebouwen vervolgens gesloopt.