Keizer Karel VI: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k opruimen oude CSS, replaced: prettytable → wikitable met AWB
Regel 52:
Door de bilaterale verdragen van de [[Vrede van Utrecht (1713)]] verkreeg Karel VI wel de [[Zuidelijke Nederlanden]] (sindsdien de [[Oostenrijkse Nederlanden]] genoemd), het [[hertogdom Milaan]], [[koninkrijk Napels|Napels]] en [[koninkrijk Sardinië|Sardinië]] (dat in [[1720]] geruild werd voor [[koninkrijk Sicilië|Sicilië]]).
 
Met het schrijnend tekort aan mannelijke erfgenamen in de Oostenrijks-[[Habsburgse monarchie]] voor ogen, stelde Karel VI al in 1713 de [[Pragmatieke Sanctie (1713)|Pragmatieke Sanctie]] in, een edict waarbij de onbetwistbare ondeelbaarheid van het Habsburgse patrimonium voorrang kreeg op de [[Salische Wet]] qua troonsopvolging, waardoor dus ook zijn vrouwelijke nakomelingen als erfgenamen konden optreden.
 
De keizer gaf hierin de voorkeur aan zijn eigen dochters in plaats van de dochters van zijn oudere broer en voorganger, Jozef I, voor de opvolging. Zo negeerde hij wel het decreet ''Pactum Mutuae Successionis'' dat hij had ondertekend tijdens de heerschappij van zijn vader, [[keizer Leopold I|Leopold I]].
Regel 58:
Karel wilde hiervoor de goedkeuring krijgen van de andere Europese grootmachten. Deze eisten harde voorwaarden, onder meer dat Oostenrijk zijn [[Oostendse Compagnie|overzeese handelscompagnie]] zou ontbinden. In het totaal erkenden [[Koninkrijk Groot-Brittannië|Groot-Brittannië]], [[Koninkrijk Frankrijk (1589-1792)|Frankrijk]], [[Keurvorstendom Saksen (1547-1806)|Saksen]], [[Pools-Litouwse Gemenebest|Polen]], de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden]], Spanje, [[Republiek Venetië|Venetië]], de [[Kerkelijke Staat]], [[Pruisen]], [[Keizerrijk Rusland|Rusland]], Denemarken, [[Koninkrijk Sardinië (1720-1861)|Sardinië]], [[Keurvorstendom Beieren|Beieren]] en de Rijksdag van het Heilige Roomse Rijk deze Pragmatieke Sanctie. Later, na Karels dood, kwamen echter Frankrijk, Spanje, Saksen, Polen, Beieren en Pruisen terug op die erkenning.
 
Karel VI stierf in 1740 en de opvolging door zijn dochter Maria Theresia leidde mede daardoor tot de [[Oostenrijkse Successieoorlog]] die pas acht jaar later tot een aanvaardbare regeling zou leiden.
 
[[Bestand:Habsburg Emperor death head dsc01325.jpg|thumb|left|160px|Ornament op het graf van Karel VI in de [[Kapuzinergruft]], een doodshoofd met de keizerskroon]]
Regel 72:
 
== Voorouders==
{| class="prettytablewikitable" style="background:#FFFFFF; font-size:85%; text-align:center"
|- bgcolor="#E0E0E0"
!colspan="9"|Voorouders van Keizer Karel VI
Regel 78:
|'''Overgrootouders'''
|colspan="2"| [[Keizer Ferdinand II]] (1578-1637) <br />∞ 1600<br />[[Maria Anna van Beieren (1574-1616)|Maria Anna van Beieren]] (1574-1616)<br />
|colspan="2"| [[Filips III van Spanje]] (1578-1621)<br /> ∞ 1599 <br />[[Margaretha van Oostenrijk (1584-1611)|Margaretha van Oostenrijk ]] (1584-1611)
|colspan="2"| [[Wolfgang Willem van Palts-Neuburg]] (1578-1653)<br /> ∞ 1613 <br />[[Magdalena van Beieren]] (1587-1628)
|colspan="2"| [[Georg II van Hessen-Darmstadt]] (1605-1661) <br />∞1626 <br /> [[Sophia Eleonora van Saksen]] (1609-1671) <br />