I²C-bus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Taalpoetsje |
|||
Regel 9:
== Werking ==
I<sup>2</sup>C werkt op basis van twee
In het onderstaande timingdiagram wordt verduidelijkt hoe de SDA en SCL samenwerken:
Regel 16:
De werking van I<sup>2</sup>C dataoverdracht:
# Data verzenden wordt geïnitieerd met een STARTbit (S) die de SDA het signaal geeft om omlaag getrokken te worden, terwijl de SCL hoog blijft.
# SDA zet de eerste databit gelijk, terwijl SCL laag gehouden wordt (gedurende de blauwe tijdsbalk.). De data
# Als de overdracht compleet is wordt een STOPbit (P) verzonden door de datalijn vrij te geven en deze zo in staat te stellen om omhoog getrokken te worden, terwijl SCL continu hoog gehouden wordt.
# Ten einde valse detecties te voorkomen
Om te kunnen communiceren heeft I<sup>2</sup>C één master nodig en minimaal één slave. De master heeft de controle over de I<sup>2</sup>C-bus en genereert het kloksignaal, startbit en stopbit. De slaves communiceren alleen dan, nadat de master daartoe een verzoek stuurt.
Om te communiceren stuurt de master eerst een startbit. Die bestaat uit een hoog-naar-laagsignaal op de SDA
Een
Nu kunnen de data worden verzonden. Er wordt één byte per keer verzonden plus een 'acknowledge' van de ontvanger om te bevestigen dat de data zijn ontvangen. Nadat de data zijn verstuurd, zal de master de stopbit verzenden: een laag-naar-hoogsignaal op de SDA-lijn (flankgestuurd), terwijl de SCL-lijn hoog is.
Om goed te kunnen werken
== Voordelen ==
Regel 47:
== Latere versies ==
In latere versies van de I<sup>2</sup>C-bus zijn er verschillende verbeteringen aangebracht. Zo is onder andere de maximale snelheid verhoogd naar 400 kbit/sec (
== Externe links ==
|