Specifiek is asfaltbeton in het nieuwe Europese classificatiesysteem een type [[asfalt]]verharding. Andere soorten asfaltverhardingen zijn onder andere poreus asfalt ([[Zeer Open Asfalt]]beton - ZOAB), [[steenmastiekasfalt]] en [[gietasfalt]].
Een belangrijk onderscheidend kenmerk van asfaltbeton is dat het een gevuld mengsel betreft. Gevulde mengsels kenmerken zich door de aanwezigheid van een dragend zandskeletsteenskelet en een gering percentage poriën. In tegenstelling tot [[steenmastiekasfalt]] heeft dicht asfaltbeton een [[mortel (asfalt)|mortelvulling]], dus een vulling metzonder zand. Door de dichte [[pakking (sedimentologie)|pakking]] is het aantal contactpunten tussen de skeletkorrels groot, waardoor een stabiel mengsel wordt verkregen met een lage [[contactspanning|contactdruk]] per contactpunt, waardoor verbrijzeling in het aggregaat wordt vermeden. Mede door de continue gradering kan worden volstaan met een kleine hoeveelheid van het relatief dure bindmiddel (bitumen) in vergelijking met bijvoorbeeld steenmastiekasfalt, hoewel een zekere ‘verzadiging’ met bitumen in de deklagen vereist is om voldoende bescherming te bieden tegen indringing van lucht en vocht (minimaal 6%, tegen minimaal 4% voor onderlagen).
