Le Crédit Lyonnais: verschil tussen versies

In de jaren 80 en begin jaren negentig voerde LCL een agressief krediet- en investeringsbeleid. Onder de door de socialisten benoemde Jean-Yves Haberer, die de bank van 1988 tot november 1993 leidde, verdubbelde het [[Balans (boekhouden)|balanstotaal]] van de bank en de waarde van de industriële portefeuille vervijfvoudigde naar FRF 50 miljard.<ref name=ECCL2/> Met meer dan FRF 100 miljard aan leningen aan de [[vastgoed]]sector was de bank een zeer grote partij in Frankrijk. Ten slotte deed de bank grote [[overname]]s buiten Frankrijk om de marktpositie te verstevigen waaronder de Slavenburg's Bankbank in Nederland.<ref name=ECCL2/> De directie van Crédit Lyonnais had daarmee, volgens een rapport van de Franse parlementaire onderzoekscommissie, de financiële draagkracht van de bank ver overschat en nauwelijks op de enorme risico's van de investeringen gelet.<ref>{{cite web|url= http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/380169/1994/07/13/Integere-Haberer-verantwoordelijk-voor-miljardenverliezen-bij-Credit-Lyonnais-Directie-negeerde-waarschuwing-DNB.dhtml |title=Volkskrant: Haberer verantwoordelijk voor miljardenverliezen bij Crédit Lyonnais, 13 juli 1994, geraadpleegd op 22 maart 2013}}</ref> Bij LCL stegen de kosten sneller dan de inkomsten waardoor de vermogensverhoudingen onder druk kwamen te staan. De Franse overheid bood hulp door overheidsbedrijven met een waarde van zo’n FFR 17 miljard onder te brengen bij de bank.<ref name=ECCL2/> Dit deed het vermogen van LCL stijgen, maar de bedrijven waren matig winstgevend waardoor de winstmarge van de bank onder druk kwam te staan.<ref name=ECCL2/> De vertraging van de economische groei en de scherpe prijsdaling van onroerend goed en op de effectenbeurzen drukten de bank in de verliezen.

In [[1980]] heeft Le Crédit Lyonnais de helft van de aandelen van [[Slavenburg's bank]] overgenomen. In [[1983]] bezat zij alle aandelen en werd de naam veranderd in '''Crédit Lyonnais Bank Nederland''' (CLBN). Ten tijde van deze overname had Slavenburg's bank ruim 80 kantoren waarvan 10 in het buitenland. De bank telde ruim 2.800 medewerkers waarvan meer dan 300 in buiten Nederland. Het klantenbestand bestond vooral uit zakelijke relaties en vermogende particulieren.