Aikido: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 3:
'''Aikido''' (合気道 aikidō), letterlijk vertaald "de weg van het samenkomen met [[Qi (concept)|Ki]]" is een Japanse krijgsdiscipline (zie onder) met een sterk filosofische inslag, die in het begin van de 20e eeuw door [[Morihei Ueshiba]] ontwikkeld werd. Ueshiba, door aikidoka's O'[[Sensei]] (de grote meester) genoemd, liet zich hierbij inspireren door de technieken van de Japanse [[samoerai]] en krijgskunsten en/of vechtsporten als [[Daito ryu jiu jitsu]], [[jiujitsu]] en [[kenjutsu]]. Ueshiba voegde ook een morele waarde toe aan de kunst van aikido, die ontleend werd aan de toen nieuwe Japanse religie Omoto-kyo.
 
==
== Betekenis van het woord aikido ==
Het Japanse woord aikido kan opgedeeld worden in drie aparte termen. Ai is Japans voor "samenkomen, samenbrengen", in aikido dikwijls vertaald als "harmonie". Ki heeft meerdere betekenissen, waaronder: "energie". Do tot slot, betekent: "weg" als in levensweg of morele methode. Het woord Do geeft aan dat de weg die bewandeld wordt (hoe je het aanpakt) belangrijk is, het is gebruikt in vele Japanse disciplines. Dat zijn dan zowel krijgskunsten zoals [[kendo]] of [[judo]], maar ook de [[Japanse theeceremonie|theeceremonie of Chado]], Japanse kaligrafie of Shodo, en zelfs [[Ikebana|bloemschikken]] (soms Kado genoemd).
 
Samen betekenen de drie woorden ai, ki en do "de weg van samenbrengen van levensenergie" of "de weg van de harmonieuze geest", wat weer uitgelegd kan worden als 'zonder geweld'. De betekenis hiervan verwijst zowel naar de filosofie die O'Sensei had met betrekking tot aikido als naar de uitvoering van technieken van aikido.
 
Het woord Ki is een fundamenteel Oosters concept, dat zijn oorsprong heeft in de Chinese cultuur, waar het [[Qi (concept)|Chi]] genoemd wordt, zoals in [[Tai Chi]] of [[Chi Gong]]. Doorgaans betekent Ki levensenergie die deel uitmaakt van alles wat bestaat. Ook wordt Ki vertaald als richting en dan bij aikido specifiek de richting die een aanvaller heeft ingezet. O'Sensei was niet de eerste beoefenaar van een krijgskunst die het concept Ki gebruikte in zijn discipline.
 
O'Sensei verbond religieuze opvattingen met de vechttechnieken die hij eerder had geleerd. De krijgskunst, die hij overigens pas in een later stadium van zijn leven aikido noemde, moest volgens hem niet gericht zijn op het vernietigen van de tegenstander, maar juist op het zo min mogelijk schade toebrengen van de tegenstander. Op een meer filosofisch en goede niveau zag O'Sensei aikido als middel om in harmonie te komen met de wereld rond jezelf.
 
In de technieken vertaalt de filosofie van O'Sensei zich doordat de aikidoka (beoefenaar van aikido) een aanval niet stopt door het tegen te houden, maar de ingezette aanval ombuigt en tegen de aanvaller keert. De aikidoka komt als het ware in harmonie met de kracht en techniek van de aanvaller.
 
Aikido is uitgevonden door sensei Morehiba Uesala in 1880