Henri Brisson: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k DEFAULTSORT met een spatie op de eerste positie
Regel 8:
In 1881 werd hij voorzitter van de [[Kamer van Afgevaardigden (Frankrijk)|Kamer van Afgevaardigden]] als opvolger van [[Léon Gambetta]] en bleef dit tot in maart 1885. Toen werd hij eerste minister ter opvolging van de ontslagnemende [[Jules Ferry]]. In 1886 nam hij ontslag.
 
Hij had een belangrijke rol in het afwikkelen van het Panamaschandaal van 1892. Na de moord op president [[Marie François Sadi Carnot|Carnot]] in 1894 was Brisson kandidaat om president te worden, maar moest de duimen leggen voor [[Jean Casimir-Perier]]. Nadien was hij van oktober 1894 tot 1898 opnieuw voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden. In 1895 was hij opnieuw presidentskandidaat, maar ook deze keer verloor hij, dit keernu van [[FelixFélix Faure]]. In juni 1898 werd hij opnieuw premier van Frankrijk ten tijde van de [[Dreyfusaffaire]]. Enkele maanden later viel zijn regering echter. Als leider van de radicalen ondersteunde hij ook de linkse regeringen van [[René Waldeck-Rousseau (zoon)|René Waldeck-Rousseau]] (1899-1902) en van [[Émile Combes]] (1902-1905). Van 1904 tot 1905 en van 1906 tot aan zijn dood was hij nogmaals voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden.
 
{{StartOpvolging}}