Robert Baden-Powell: verschil tussen versies

Robert Stephenson Smyth Baden-Powell werd geboren in Londen als zoon van de wiskundeprofessor en dominee Baden Powell (22 augustus 1796 - 11 juni 1860) en diens derde vrouw Henriette Grace Smyth Powell (3 september 1824 - 13 oktober 1914), een dochter van admiraal [[William Smyth]].<ref>Tim Jeal, ''Baden-Powell'' (1989). De biografie van Baden-Powell</ref> Professor Powell publiceerde over wiskunde, fysica, theologie en filosofie en vocht voor het principe dat wetenschappelijke vooruitgang, waaronder de theorieën van [[Charles Darwin|Darwin]], samengaat met [[Christendom|christelijke godsdienst]]. Robert heeft bij zijn geboorte drie halfzussen, een halfbroer en vier broers. Na Robert worden zijn zus Agnes en zijn jongste broer Baden geboren en overlijdt zijn broer Gus. Mevrouw Powell werd in 1860 weduwe en ter herinnering aan haar man werd diens voornaam 'Baden' toegevoegd aan de achternaam en zo wordt de familie bekend als Baden-Powell. De dood van hun vader had ook tot gevolg dat de kinderen elkaar voor een groot deel (moesten) opvoeden onder leiding van hun moeder. De eerste ervaring van Robert met [[buitensport]] was toen hij met zijn oudste broers Warington en George, in 1872, een trektocht maakte per [[Kano (scheepstype)|kano]] door [[Engeland]] en [[Wales]]. Geen verrassing dus dat Robert Baden-Powell later zou schrijven dat hij zijn scoutingleven als [[waterscouts|waterscout]] begon. Zijn roepnaam was Stephe, wat hij veranderde in Robert toen hij in 1937 geridderd werd.

 

Op school is Baden-Powell een matige leerling en haalt daardoor het toegangsexamen voor de [[Universiteit van Oxford]]<ref>Varsity of Life, 18-19</ref> niet. Hij wordt op 19-jarige leeftijd officier in het leger. Zijn gebrek aan wiskundig inzicht blokkeert ook hier een carrière via studie, waardoor hij alleen via actieve dienst in het veld vooruit kan komen.<ref>Varsity of Life, 142; Jeal 37-45</ref> Zijn eerste uitzending is naar [[India]]. Daarna volgen plaatsingen in [[Ghana]] ([[West-Afrika]]), waar hij dienstdoet tijdens de [[Vierde Ashanti-oorlog]] (1895-1896), en [[Zuid-Afrika|Zuidelijk Afrika]], tijdens de opstand van de [[Noord-Ndebele (volk)|Matabele]] in 1896 en de [[Tweede Boerenoorlog]] (1899-1902). Tijdens de opstand van de Matabele wordt hij door het Britse ministerie van Koloniën (Colonial Office) beschuldigd van het ter velde berechten en executeren van het gevangen Afrikaanse stamhoofd Uwini. De zaak loopt met een sisser af omdat minister van Defensie Lansdowne hem steunt. Zijn vaardigheden als "verkenner" (Engels: scout) vallen zodanig op, dat hij voor de [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] [[Veiligheidsdienst|geheime dienst]] komt te werken en in 1899 op zijn 43e wordt bevorderd tot (toen de jongste) [[generaal-majoor]]. Hij wordt in 1899 tijdens de [[Tweede Boerenoorlog]] naar Zuid-Afrika gestuurd om een deel van het Boerenleger weg te houden van de gevechten in het zuiden. Daar raakt hij als commandant belegerd in het grensplaatsje Mafeking (Engelse vervorming, van oorspronkelijk en tegenwoordig [[Mahikeng]]). Met 1250 manschappen en de plaatselijke bevolking doorstaat hij een beleg van 217 dagen tegenover een leger van in het begin zelfs zo'n 7700 [[Afrikaners|Boeren]], bijna een vijfde van de Boerenlegers, later 6000. Door gesmokkelde berichten van journalisten in Mahikeng volgt heel Engeland de verrichtingen in het belegerde stadje en de bijzondere technieken waarmee Baden-Powell de verdediging organiseert. Als de plaats uiteindelijk wordt ontzet, is hij uitgegroeid tot een held. Na de Boerenoorlog is Baden-Powell in 1902 en 1903 verantwoordelijk voor de oprichting van de nieuwe Zuid-Afrikaanse politie. Zijn populariteit wordt niet door iedereen in het leger gewaardeerd, waardoor hij in 1903 wordt weggepromoveerd naar Engeland.

 

In 1904 wordt Baden-Powell benoemd tot [[luitenant-generaal]]. Zijn baan bevalt hem niet erg, want hij heeft er niet de opleiding voor en het betreft vooral kantoorwerk. Als scouting onverwachts een nieuwe vereniging wordt, ziet hij hier een grote uitdaging. Koning [[Edward VII van het Verenigd Koninkrijk|Edward VII]] vraagt Baden-Powell om zijn militaire loopbaan af te sluiten, omdat hij met scouting meer voor zijn land kan betekenen.

 

[[Frederick Russell Burnham]] was reeds een beroemde verkenner toen hij bevriend raakte met Baden-Powell tijdens de Tweede Matabele oorlog. Baden-Powell was een onderscheiden officier van de [[cavalerie]], een expert in het buiten overleven en stond bekend als de beste jager van [[Brits-Indië|Indië]]. Tijdens de belegering van [[Bulawayo]] reden de twee mannen vaak samen patrouilles in de [[Matabo]]-heuvels. Het was in deze Afrikaanse heuvels dat Burnham voor het eerst Baden-Powell kennis liet maken met de tradities en werkwijzen van de autochtone Afrikaanse volkeren. Hij liet Baden-Powell ook kennis maken met "woodcraft", dat wil zeggen jezelf kunnen redden in onbekend terrein door vaardigheden als spoorzoeken, vuurmaken, koken, kamperen, je oriënteren met kaart en kompas, touwverbindingen, EHBO, seinen enz. Baden-Powell was zo onder de indruk van Burnham’s talenten dat hij hem bestookte met vragen. Het was tijdens deze periode dat Baden-Powell zijn [[Stetson (merk)|Stetson-hoed]] (veldtocht-model met rechte rand en vier deuken, oftewel "campaign hat") en halsdoek begon te dragen, wat later zijn belangrijkste kenmerk zou worden. Beide mannen beseften dat de oorlogsvoering grondig aan het veranderen was en dat het Britse leger zich diende aan te passen. Tijdens hun gezamenlijke verkenningsopdrachten bespraken beide mannen trainingsprogramma’s voor jonge mannen gedurende welke ze zouden leren "woodcraft" (ook wel "scoutcraft" genoemd) in de praktijk te brengen. In [[Afrika]] was er niemand met meer talent in deze disciplines dan Burnham.

 

Burnham en Baden-Powell onderhielden een nauwe vriendschapsband gedurende de rest van hun leven. Het vertrouwelijkheidszegel van de briefwisseling tussen Burnham en Baden-Powell, dat opgeslagen ligt bij de universiteit van [[Yale-universiteit|Yale]], verviel in 2000. Hierdoor kreeg men een nieuw beeld van de diepte van hun vriendschap en hun liefde voor het scoutisme. In 1931 las Burnham de toespraak voor bij het benoemen van een berg in [[Californië]] naar zijn goede vriend: Mount Baden-Powell. Hun vriendschap en status van gelijken in de wereld van het scoutisme werd gesymboliseerd door het vernoemen van de naburige berg naar Burnham: Mount Burnham.

 

[[Bestand:Olave Baden-Powell.jpg|Olave Baden-Powell|thumb]]

Tussen 1911 en 1913 maakt Robert Baden-Powell een wereldreis om de start van scouting te stimuleren op alle vijf de werelddelen. Tijdens de reis, met het schip Arcadian, ontmoet hij begin 1912 [[Olave Baden-Powell|Olave St. Clair Soames]], met wie hij in oktober van dat jaar huwt. Tijdens die reis deed hij onder meer [[Kopenhagen]] en [[Amsterdam]] aan.<ref>[http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010108968:mpeg21:a0159 Generaal Baden-Powell te Amsterdam, [[De Courant/Nieuws van de Dag]], [[6 september]] [[1911]], pagina 11 ]</ref>

In 1933 publiceert hij zijn [[Autobiografie|memoires]] onder de titel "Lessons of a Lifetime".

 

 

== Persoonlijk ==

Jullie vriend,

 

 

Baden-Powell had vooruitstrevende ideeën voor zijn tijd (deels ook voor tegenwoordig).

* De onderwijsmethode die hij in scouting bouwde, is verwant aan onderwijsmethoden waar zelf- en groepsleren centraal staan zoals [[Freinetonderwijs]], [[Daltononderwijs]], [[Jenaplan]], [[Montessorionderwijs]] en [[Iederwijs]]. [[Maria Montessori]] beschouwde scouting als de voortzetting van haar onderwijsmethode voor oudere kinderen. Jonge mensen kunnen kennis en vaardigheden opdoen door samenwerking in natuurlijke groepen van vrienden die verantwoordelijkheid voor elkaar nemen. Ze leren door te doen en worden zo zelfstandig. Het ging Baden-Powell om leren buiten het klaslokaal door avontuur en zonder vastgesteld leerplan; zo had hij zelf in zijn jeugd het meeste geleerd.

* Baden-Powell verafschuwde de preutsheid van zijn tijd en was een groot voorstander van [[seksuele voorlichting]], desnoods door scouting als ouders hun taak verzaakten. In zijn boeken gaf hij ook voorlichting zover als hij in zijn tijd kon gaan.

 

Baden-Powell schreef een [[autobiografie]]<ref>Robert Baden-Powell, ''Lessons from the the 'varsity of life'' (1933)</ref> en de scoutingbeweging liet een [[biografie]] schrijven.<ref>William Hillcount en Olave Baden-Powell, ''Baden-Powell: The Two Lives of a Hero'' (1964)</ref> Beide bevatten vanzelfsprekend geen kritiek. Na 1960 verschenen diverse artikelen en boeken die soms zware kritiek op hem leverden. Zijn biograaf Tim Jeal heeft getracht beschuldigingen te weerleggen.

* ''Uitgehongerde Afrikaanse bevolking in het belegerde Mahikeng''. Volgens Tim Jeal is dit gebaseerd op een onjuiste interpretatie en gebruik van de voedselcijfers. De sterfte door ondervoeding zou dan ook niet opvallend zijn geweest.<ref>Tim Jeal, 260-277</ref> De analyse van Pakenham<ref>Thomas Pakenham: The Boer War, Abaccus London, 1992. P. 405</ref> toont aan, dat Baden Powell, in overeenstemming met het toen gebruikelijke racisme en zijn antipathie tegenover de [[Barolong]] (een [[Tswana (volk)|Tswana]]-clan) die hij van sympathie met de Boeren verdacht, opzettelijk de rantsoenen in Mafeking verdeelde op basis van huidskleur ten nadele van niet-blanken. "Nov[ember] 14 so we have 134 days for whites [and] 15 days for natives." schreef Baden Powell in zijn dagboek. Ook hield Baden Powell van "niggerhunts".<ref name="Pakenham">Thomas Pakenham: The Boer War, Abaccus London, 1992. P. 400</ref>

*''Was een bewonderaar van Hitler en Mussolini''. Baden-Powell prees [[Benito Mussolini|Mussolini]], maar was daarin vóór de opkomst van [[Adolf Hitler|Hitler]] niet de enige. Ook [[Winston Churchill]] en [[Mahatma Gandhi]] bewonderden Mussolini vanwege het door hem verslagen communisme. Ook Hitler kon aanvankelijk op zijn instemming rekenen vanwege de stabiliteit (van hyperinflatie en bijna-burgeroorlog) die hij in Duitsland bracht. Later werd hij steeds kritischer, maar hij onderschatte, langer dan anderen, waartoe het fascisme en nationaal-socialisme zouden leiden.

 

 

* Baden-Powell, Robert: ''Scouting for Boys: A Handbook for Instruction in Good Citizenship'', Elleke Boehmer (Editor) Oxford University Press, 448 pp. {{ISBN|0-19-280547-9}} (kritische heruitgave van de editie 1908 met vele belangwekkende voetnoten)

* Baden-Powell, Robert: [http://www.thedump.scoutscan.com/s4b.html Scouting for Boys: A Handbook for Instruction in Good Citizenship Through Woodcraft]

* Robert Smith, M. K. (1997; 2002) [http://www.infed.org/thinkers/et-bp.htm 'Robert Baden-Powell as an educational innovator', the encyclopedia of informal education] Artikel over Baden-Powell als onderwijsvernieuwer

 

{{Appendix}}