Malta (land): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Taal: talen |
→Geschiedenis: Italië |
||
Regel 46:
Napoleon liet een garnizoen achter bij zijn vertrek naar Egypte, maar het Franse bewind werd al snel onpopulair, mede door de antireligieuze houding van de Franse revolutionairen en het plunderen van kerkschatten om Napoleons oorlogen te financieren. De Maltezers verjoegen de Fransen met hulp van de Britten. De laatsten stuurden de Maltezers wapens en versterkingen in hun strijd tegen de Franse bezetters. In 1800 gaven de Fransen onder leiding van generaal [[Claude-Henri Belgrand de Vaubois]] zich over. Hiermee werd Malta een Britse kolonie.
De wens van een aanzienlijk deel van de Maltese bevolking om zich aan te sluiten bij het koninkrijk Italië vormde een belangrijke politieke zorg voor de Britten, vooral sinds de opkomst van het fascisme onder leiding van Mussolini. Het fascisme verkondigde openlijk dat Malta bij Italië hoorde.
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werd Malta zwaar gebombardeerd en beschoten door de Duitse [[Luftwaffe]], vooral tijdens de [[Eerste slag om Malta|Slag om Malta]]. De Britse koning verleende het eiland een hoge onderscheiding voor dapperheid, het [[George Cross]]. Het is sindsdien gebruikelijk om brieven te adresseren met "Malta G.C.". Het George Cross kreeg ook een plaats in het wapen en op de vlag.
| |||