Jezus (traditioneel-christelijk): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
onwaarheden weggewerkt Labels: Vervangen Misbruikfilter: Leeghalen |
k Wijzigingen door 2A02:1810:CD05:7100:351A:7CA5:BB4D:66FB (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Rode raaf |
||
Regel 5:
Dit artikel over de '''traditioneel-christelijke benadering''' behandelt '''Jezus''' ([[Oudgrieks]]: {{Polytonic|Ἰησοῦς}}) zoals hij in de (orthodox-christelijke) traditie van het [[christendom]] wordt gezien, namelijk dat hij de Zoon van [[God (christendom)|God]] is en daarmee deel uitmaakt van de goddelijke [[drie-eenheid]]. In de traditioneel-christelijke benadering wordt Jezus aangeduid als ''Jezus [[Messias|Christus]]''; soms ook als ''Jezus de [[Messias]]''.
== Christelijke visie ==
Volgens de christelijke leer is Jezus de eniggeboren [[Zoon van God]] en de door God in het [[Oude Testament]] ([[Tenach]]) bij monde van de [[profeten]] beloofde messias (o.a. [[Jesaja (boek)|Jesaja]] 53:3 en verder),<ref>{{Citeer web |url=http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=jesaja+53%3A1-11&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10 |titel=Jesaja 53:1-11 (NBV) |auteur= |uitgever= |datum= |bezochtdatum=13 februari 2013}}</ref> de Gezalfde van God, die de mensen [[verlossing (christendom)|verlost]] van hun zonden en de harmonie tussen God en mensen, die verbroken was als gevolg van de [[zondeval]] van de eerste mensen in het [[paradijs]], herstelt.
Volgens de Bijbel is Jezus geboren om de mensen te redden van hun [[Zonde (christendom)|zonden]].
Volgens de uitleg in de evangeliën maakte zijn dood de verzoening met [[God de Vader]] mogelijk, doordat hij de straf voor de zonden van de mensheid op zich nam: Jezus is "het Lam van God dat de zonden van de wereld wegneemt." De opvatting dat Jezus met zijn kruisdood de mens verzoent met God, wordt beschreven als [[verzoeningsleer]]. Het abrahamitische principe van de rechtvaardiging door geloof kreeg daardoor een nieuwe betekenis: ieder die Jezus navolgt, zal voor God gerechtvaardigd (gerehabiliteerd) zijn.
Centraal in de theologie van het christendom staan: de in het [[Nieuwe Testament]] beschreven geboorte van Jezus ([[Kerstmis]]), zijn dood aan het kruis ([[Goede Vrijdag]]), de opwekking uit de dood ([[Pasen]]), de hemelvaart ([[Hemelvaartsdag]]), het neerdalen van de [[Heilige Geest]] op zijn discipelen ([[Pinksteren]]) en de terugkeer (de [[Wederkomst van Jezus|Wederkomst]]).
De opstanding uit de dood wordt door de meeste christenen letterlijk genomen. Deze gebeurtenis neemt in het Christendom een cruciale plaats in, omdat het voor hen de uiteindelijke overwinning over de dood, en daarmee een open toekomst, tot uitdrukking brengt. Ook [[Paulus (apostel)|Paulus]] noemt in zijn [[Eerste brief van Paulus aan de Korintiërs|eerste brief aan de christenen van Korinthe]] de letterlijk genomen opstanding van Jezus het centrale punt in het evangelie: "als Christus niet is opgewekt, is uw geloof nutteloos".<ref>1 Korintiërs 15:12-22</ref> Met andere woorden: het hele christelijke geloof staat of valt met de [[opstanding]]. Het is daarmee een zeer belangrijk symbool van de hoop op 'nieuw leven', 'leven na dit leven' en 'eeuwigheid bij God'.
== Levensloop van Jezus volgens de Bijbel ==
[[Bestand:Mathis Gothart Grünewald 030.jpg|300px|thumb|Het ''Isenheimer altaar'', met scènes uit het levensverhaal van Jezus, door [[Matthias Grünewald]] (1512-1516)]]
Om het levensverhaal van Jezus te reconstrueren gebruiken christenen de teksten die gaandeweg deel zijn gaan uitmaken van het Nieuwe Testament uit de [[Bijbel (christendom)|Bijbel]], en dan vooral de vier [[evangelie|evangeliën]]: [[Evangelie volgens Matteüs|Matteüs]], [[Evangelie volgens Marcus|Marcus]], [[Evangelie volgens Lucas|Lucas]] en [[Evangelie volgens Johannes|Johannes]]. Elk evangelie heeft een eigen karakter. Het Johannes-evangelie wijkt het sterkst af. Hoewel een aantal verhalen bijna letterlijk overeenkomt, vooral bij Matteüs en Marcus, komen andere gebeurtenissen slechts in één of twee van de evangeliën voor.
{{Zie ook|Zie ook het artikel [[Synoptische vraagstuk]]}}
De vier evangeliën gezamenlijk bevatten voor 4% verhalen over de geboorte en jeugd van Jezus, voor 62% verhalen over het optreden van Jezus inclusief de leer van Jezus (dat loopt door elkaar) en voor 32% het verhaal over de kruisiging en opstanding. Daarnaast zijn er nog enkele inleidende stukken die niet over Jezus' levensbeschrijving als zodanig gaan (de geslachtsregisters, het optreden van [[Johannes de Doper]], de proloog van het evangelie van Johannes).
=== De geboorte van Jezus ===
{{Zie ook|Zie ook: [[Geboorte van Jezus volgens Lucas 2]]}}
[[Bestand:Adrian Ludwig Richter 022.jpg|left|thumb|''Rust tijdens de vlucht'' (naar Egypte) van [[Adrian Ludwig Richter]]]]
Volgens het Evangelie van Lucas woonden Jozef en Maria in [[Nazareth (Israël)|Nazareth]] in de streek [[Galilea (streek)|Galilea]] gelegen in het noorden van Israël, maar werd Jezus in Bethlehem (de stad van David) geboren, omdat omstreeks die tijd een Romeinse volkstelling werd gehouden.
Iedere inwoner van het gebied waar [[Herodes de Grote]] (37 - 4 v. C.), de Romeinse vazalkoning, regeerde moest zich laten inschrijven in de oorspronkelijke geboortestad van de voorvaderen. Jozef, de verloofde van Maria, was een Judeeër die van [[koning David]] afstamde. Hij kwam oorspronkelijk uit Bethlehem. Daarom moest hij met Maria, die hoogzwanger was, naar Bethlehem reizen om zich te laten registreren. Ze probeerden daar onderdak te vinden. De herberg was overvol. Uiteindelijk werd [[Geboorte van Jezus volgens Lucas 2|Jezus geboren]] in een ruimte waar een voederbak ([[kribbe]] is een oud woord hiervoor) stond, wat volgens traditionele interpretaties betekent dat deze ruimte een veestal moet zijn geweest.<ref>Deze interpretatie wordt tegenwoordig in twijfel getrokken, aangezien kribbe een verkeerde vertaling zou zijn van het Griekse woord ''phatne'', wat bewaarbak voor voedsel betekent. In die dagen zou een Jood hierbij direct aan bewaarbakken voor brood denken. Wat ook een toepasselijker symbolische betekenis heeft met betrekking tot Jezus als het brood des levens. Men kan zelfs een overeenkomst zien met de [[Toonbrood|toonbroden]] die in de [[Tabernakel (tent)|tabernakel]] bewaard werden als herinnering aan de [[Uittocht uit Egypte|exodus]] door de woestijn en symbool van God die in alle levensbehoeften voorziet.</ref>
Jozef en Maria kregen vervolgens bezoek van plaatselijke herders, die door een menigte [[engel]]en van de geboorte van de Messias op de hoogte waren gesteld.
Volgens het Evangelie van Matteüs kregen zij later bezoek van wijzen (Nieuwe Bijbelvertaling: magiërs, wat juister vertaald is) uit het Oosten, geleerden die een verre reis hadden ondernomen om de, door een nieuw ontdekte ster aangegeven, geboorte van een koning te verifiëren. Het aantal wijzen wordt niet genoemd in de Bijbel.<ref>Matt. 2:1-12</ref>
[[Herodes I]] was de koning van [[Judea#Judea als vazalstaatje (63 v.Chr. - 6 n.Chr.)|de vazalstaat Judea]] van het [[Romeinse Rijk]]. De wijzen brachten hem een bezoek ter nadere oriëntatie, omdat zij uit de stand van de ster begrepen dat er een koningszoon geboren moest zijn. Herodes ontbood daarop een aantal schriftgeleerden om nauwkeurig na te gaan in welke plaats deze koning kon zijn geboren. De schriftgeleerden konden op grond van een passage uit het oudtestamentische boek van de profeet [[Micha (boek)|Micha]], aan de koning meedelen dat het om Bethlehem ging.<ref>{{Citeer web |url=http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Mi+5%3A1&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10 |titel=Micha 5:1 (NBV) |auteur= |uitgever= |datum= |bezochtdatum=13 februari 2013}}</ref>
[[Bestand:Bartolomé Esteban Perez Murillo 011.jpg|thumb|''Jezus en Johannes de Doper als kind'' van [[Bartolomé Murillo]]]]
Herodes liet de wijzen beloven hem te vertellen waar deze koning zich precies bevond, wanneer zij hem hadden gevonden. Herodes was namelijk direct beducht voor zijn troon toen hij vernam dat er een mogelijke concurrent was geboren en wilde dit gevaar in de kiem smoren. De wijzen werden echter in een droom gewaarschuwd dat Herodes kwaad in de zin had. Daarom gingen zij, nadat zij Jezus en zijn ouders hadden bezocht, via een omweg terug naar waar zij vandaan waren gekomen. Als voorzorgsmaatregel liet Herodes toen alle kinderen in Bethlehem van twee jaar en jonger vermoorden. Deze gebeurtenis staat bekend als de [[kindermoord van Bethlehem]]. Maar Jezus ontsnapte aan deze moordpartij, doordat zijn ouders tijdig met hem [[Vlucht naar Egypte|naar Egypte waren gevlucht]], na in een droom te zijn gewaarschuwd. Na de dood van Herodes keerden zij niet naar Judea terug, maar zij trokken naar Galilea en vestigden zich toen in de Galilese plaats Nazareth.
==== Dateren van de geboorte van Jezus ====
Aangezien Jezus werd geboren toen Herodes de Grote nog leefde, moet hij uiterlijk 4 v.Chr. zijn geboren. Omdat Herodes alle kinderen van twee jaar en jonger liet vermoorden, wordt het geboortejaar van Jezus traditioneel geplaatst tussen 6 v.Chr. en 4 v.Chr.
=== De jeugd van Jezus ===
Over de jeugd van Jezus staat weinig in de Bijbel. Het joodse gezin woonde in het dorp Nazareth in de provincie Galilea. De Bijbel verhaalt dat de jonge Jezus naar joods gebruik op de achtste dag werd [[Besnijdenis van de Heer|besneden]] en werd [[Maria-Lichtmis|opgedragen aan God in de tempel]]. Nadat zijn ouders hem op twaalfjarige leeftijd, bij een bezoek aan Jeruzalem, kwijtraakten en vervolgens terugvonden in de [[Christus in de tempel|Tempel in Jeruzalem]], waar hij discussieerde met de daar aanwezige schriftgeleerden, begrepen zij niet wat hij zei: "Wist U niet dat ik in het huis van mijn Vader moest zijn." Verder is in het Evangelie van Lucas te lezen dat hij opgroeide, krachtig en wijs werd, en dat de genade Gods op hem was. Dezelfde evangelist vertelt dat hij ongeveer dertig jaar was toen hij aan zijn openbare optreden begon.
Jezus groeide op met familie. Hij wordt de timmerman genoemd<ref>Marcus 6:3</ref> en men somt zijn verwanten op: Jacob, Jozef, Simeon en Juda en niet met name genoemde vrouwen. Deze worden zijn [[Broers en zussen van Jezus|"broers en zussen"]] genoemd. Er is echter een overlevering die teruggaat tot de derde eeuw, dat Maria altijd maagd is gebleven. In dat geval zijn het óf kinderen uit een eerder huwelijk van Jozef geweest, óf verdere verwanten. De evangelisten vertellen dat Jezus' broers pas na zijn opstanding in hem gingen geloven. Omdat Jozef in de evangeliën geheel buiten beeld blijft, neemt men aan dat hij overleden is voor Jezus zijn prediking begon. Het gebruikte woord voor timmerman, tektoon, kan ook een andere werksoort in de bouw betekenen, bijvoorbeeld aannemer.<ref>Bijbelse Encyclopedie, Kok Kampen 1975, bladz 696; New Bible dictionary, IVP 1962-1987;R.T.France, p 575</ref>
=== Het openbare optreden van Jezus ===
[[Bestand:Piero della Francesca 045.jpg|thumb|''Jezus door [[Johannes de Doper]] gedoopt'' van [[Piero della Francesca]]]]
Het [[openbaar optreden van Jezus]] (door alle vier evangelisten beschreven) begint bij [[Johannes de Doper]]. Deze verzamelt veel aanhang bij de [[Jordaan (rivier)|Jordaan]] en roept de mensen op tot berouw over hun [[Zonde (religie)|zonden]] en tot bekering met het oog op het laatste oordeel en de naderende eindtijd. Sommige volgelingen van Johannes de Doper horen kennelijk bij de latere discipelen van Jezus.<ref>{{Citeer web|url=http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=joh+1%3A35&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10 |titel=Joh. 1:35 (NBV) |auteur= |uitgever= |datum= |bezochtdatum=13 februari 2013}}</ref> Ook Jezus laat zich door hem dopen, waarbij hij de Heilige Geest van God ontvangt in de gedaante van een duif welke Johannes op hem ziet neerdalen.
[[Bestand:El Greco 016.jpg|thumb|left|Jezus verjaagt geldwisselaars en kooplieden van het tempelplein- [[El Greco]]]]Als Johannes de Doper later gevangengenomen en onthoofd wordt door koning [[Herodes Antipas]] (zoon van Herodus I), neemt Jezus zijn taak over. In tegenstelling tot Johannes predikt Jezus niet het oordeel maar de genade van God. De evangeliën verhalen over de tijd dat Jezus door Palestina reist. Daarbij begon hij in Galilea en predikte in [[synagoge]]n, maar ook op allerlei plaatsen in de buitenlucht. Hij ging om met algemeen geminachte mensen, zoals prostituees en tollenaars (belastinginners). Hij deed vele wonderen: hij genas mensen van allerlei ziekten, dreef demonen uit en wekte doden op; hij liep over het water en kalmeerde een storm; hij veranderde water in wijn en voedde vijfduizend toehoorders met vijf broden en twee vissen; hij verjoeg geldwisselaars en kooplieden van het tempelplein. Hij ging vaak in discussie met [[jodendom|joodse geleerden]]. Regelmatig zocht hij de eenzaamheid op om tot zijn Vader (God) te bidden.
Hij reisde niet alleen maar hij koos twaalf mannen die zijn [[Discipel (christendom)|discipelen]] (leerlingen) en later, na zijn dood [[apostel (christelijk)|apostel]]en (boodschappers) worden genoemd. De meesten van hen waren vissers uit Galilea, die hem vergezelden en die hij onderwees in zijn leer. Drie van hen, [[Petrus]], [[Johannes (apostel)|Johannes]] en [[Jakobus de Meerdere|Jakobus]], stonden naar het lijkt dichter bij Jezus dan de anderen. Aanwijzing hiervoor is het feit dat deze drie de enige getuigen waren van enkele bijzondere gebeurtenissen. Bijvoorbeeld bij [[gedaanteverandering van Jezus]] (de verheerlijking op de berg), waarbij [[Mozes]] en [[Elia (profeet)|Elia]] aan hen verschenen en een stem uit een stralende wolk hen opriep om naar Jezus te luisteren: "Dit is Mijn geliefde Zoon, in hem vind ik vreugde. Luister naar hem."<ref>Matteus 17:5</ref> Deze drie waren ook de enige discipelen die aanwezig mochten zijn bij de opwekking van het dochtertje van Jaïrus uit de dood. Behalve de twaalf discipelen volgde een groot aantal andere mannen en vrouwen Jezus op zijn voettochten door het land. De discipel [[Judas Iskariot]] bleef hem echter niet trouw.
=== Arrestatie ===
[[Bestand:Leonardo da Vinci (1452-1519) - The Last Supper (1495-1498).jpg|thumb|300px|''[[Het Laatste Avondmaal (Jezus)|Het laatste avondmaal]]'' van [[Leonardo da Vinci]] (1452-1519)]]
In Jeruzalem, vlak voor [[Pesach]] (joods paasfeest), heeft [[Judas Iskariot]], een van de discipelen, tegen betaling van dertig zilverlingen, Jezus uitgeleverd aan de joodse hogepriesters. De arrestatie vond plaats vlak na het [[Het Laatste Avondmaal (Jezus)|Laatste Avondmaal]] dat Jezus met zijn discipelen gevierd had en waarbij hij hun voeten had gewassen. Een in hun ogen uitzonderlijke daad van nederigheid.
Jezus werd midden in de nacht gearresteerd in de [[Getsemane|Hof van Getsemane]], een [[olijf]]boomgaard vlak buiten de muren van [[Jeruzalem]].
=== Rechtszaak ===
Hij werd verhoord door het [[Sanhedrin (gerechtshof)#Het Sanhedrin in het Nieuwe Testament|Sanhedrin]], de joodse Raad van oudsten, de overpriesters en Schriftgeleerden (met als voorzitter [[Lijst van hogepriesters van Israël#Herodiaanse periode|hogepriester]] [[Kajafas]]), vervolgens door de Romeinse [[Prefect (Rome)#Prefecten uit de ordo equester|praefectus Iudaeae]] [[Pontius Pilatus]], [[tetrarch (vazalvorst)|tetrarch]] [[Herodes Antipas]] en opnieuw Pilatus, waarbij hij beschuldigd werd van [[Godslastering|godslasterlijke]] uitspraken. Hoewel Pilatus geen grond voor de doodstraf kon vinden, gaf hij toe aan de druk van Joodse leiders, en veroordeelde hij hem tot [[kruisiging]], een in die tijd gebruikelijke, maar bijzonder wrede vorm van doodstraf voor oproerkraaiers (zie ook [[Dood en herrijzenis van Christus#De rechtszaak en veroordeling|de berechting en veroordeling van Jezus]]).
=== Kruisiging ===
Het [[vonnis]] werd voltrokken op een heuvel die [[Golgotha]] ([[Aramees]] voor Schedelplaats) heette. Met Jezus werden ook twee andere veroordeelden [[kruisiging|gekruisigd]]. Boven zijn hoofd bevestigde men een bordje met de tekst: "Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum" (Jezus van Nazareth, koning der joden), op veel schilderijen weergegeven als "[[INRI]]".
[[Bestand:The Calvary.jpg|thumb|''Jezus aan het kruis'' van [[Daniel Hopfer]]]]
[[Bestand:Christ Carrying the Cross 1580.jpg|thumb|left|''Jezus draagt zijn kruis'' van [[El Greco]]]]
Zijn doodsstrijd duurde zes uur, van 's ochtends negen tot 's middags drie uur (in die tijd heette dat het derde tot het negende uur van de dag). Jezus uitte tijdens die zes uren verschillende zogenaamde [[kruiswoorden]]. Omstreeks het middaguur viel er duisternis over het hele land, die drie uur aanhield.<ref>Vaak wordt deze gebeurtenis geïnterpreteerd als een [[zonsverduistering]]. Het probleem is dat een zonsverduistering alleen mogelijk is bij [[nieuwe maan]], omdat de maan dan tussen de zon en de aarde staat. Pesach wordt echter altijd gevierd met [[Volle maan (astronomie)|volle maan]] en dan is er geen zonsverduistering mogelijk. Bovendien duurt een zonsverduistering hoogstens enkele minuten en zeker geen drie uur.</ref><ref>{{Citeer web |url=http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=mat+27%3A45&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10 |titel=Matt. 27:45 (NBV) |auteur= |uitgever= |datum= |bezochtdatum=13 februari 2013}}</ref> Toen Jezus na het uiten van "Het is volbracht" stierf en de geest gaf, vond een aardbeving plaats, die alleen door de evangelist [[Evangelie volgens Matteüs|Matteüs]] vermeld wordt, waarbij de graven werden geopend en de lichamen van veel gestorven heiligen tot leven werden gewekt.<ref>{{Citeer web |url=http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=mat+27%3A52&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10 |titel=Matt. 27:52 (NBV) |auteur= |uitgever= |datum= |bezochtdatum=13 februari 2013}}</ref> Ook scheurde het voorhangsel, het afscheidingsgordijn tussen het Heilige en het [[Heilige der Heiligen]] in de tempel, middendoor, van boven naar beneden.
Om de dood van de twee andere veroordeelden te bespoedigen (op verzoek van de Joden wegens de naderende sabbat) zonder die direct te laten intreden werden hun benen gebroken, zodat ze daar niet meer op konden steunen. Dit gebeurde niet bij Jezus omdat die al overleden was.
=== Plaatsing van het lichaam in een grot ===
Het van windsels en kruiden voorziene, maar nog niet gebalsemde lichaam van Jezus, werd begraven in een ongebruikt privégraf van de rijke [[Jozef van Arimathea]]. Een zware grafsteen werd ervoor gerold en de steen werd [[Grootzegel|verzegeld]].
De joodse Raad vroeg aan de Romeinse gezaghebber een wacht om bij het graf alles in het oog te houden, omdat men vreesde dat de volgelingen van Jezus zijn lichaam zouden stelen om te kunnen beweren dat hij was opgestaan uit de dood. Het was bij velen bekend dat Jezus bij zijn leven al voorspelde dat hij gedood zou worden maar op de derde dag daarna zou herrijzen uit de dood. Pilatus stelde dan ook enige Romeinse soldaten ter beschikking om het graf te bewaken.
[[Bestand:Meister Francke 012.jpg|thumb|''Opstanding van Jezus'' van [[Meister Francke]]]]
=== Opstanding en hemelvaart ===
De derde dag na zijn dood ontdekten enkele voorzichtig teruggekeerde discipelen, onder wie een paar vrouwen (onder wie [[Maria Magdalena]] en nog een andere Maria) die wilden kijken of ze hem mochten [[balsem]]en, dat de grote steen was weggerold, de wachten verdwenen waren en het lichaam, met achterlating van de keurig opgerolde linnen lijkwindsels, onvindbaar was. Zowel in de evangeliën als in enkele van de brieven in het Nieuwe Testament wordt gewag gemaakt van verschijningen van Jezus aan een groot aantal (ten minste vijfhonderd) volgelingen, en van gesprekken en een laatste maaltijd met zijn discipelen.
Bij die laatste maaltijd, aan de oever van het [[Meer van Tiberias|Meer van Galilea]], rehabiliteerde hij Petrus, die tijdens de rechtszaak, uit angst, tot driemaal toe omstanders had verzekerd Jezus niet te kennen. Daarna nam hij afscheid. Jezus gaf zijn discipelen de opdracht zijn blijde boodschap van vergeving van zonden door zijn dood en opstanding, waarmee een nieuw verbond tussen God en mens tot stand was gekomen, over de gehele wereld te verspreiden; en hij beloofde hun dat hij terug zou komen (de Wederkomst). Vervolgens voer hij op naar de hemel (de Hemelvaart).
Jezus heeft zijn dood en opstanding zelf meerdere malen voorzegd en het is gebeurd, precies zoals hij gezegd heeft.<ref>{{Citeer web |url=http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Lucas+18%3A31-33&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10 |titel=Lucas 18:31-33 (NBV) |auteur= |uitgever= |datum= |bezochtdatum=13 februari 2013}}</ref>
[[Bestand:Jacopo Tintoretto 006.jpg|thumb|''Hemelvaart van Jezus'' van [[Tintoretto]]]]
==Jezus als orthodoxe jood==
Hoewel Galilea een geseculariseerde streek was,{{Bron?||2014|04|21}} vertellen de evangelisten ons (met een paar uitzonderingen) vooral over contacten van Jezus en zijn volgelingen met joden. In de Bijbel worden allerlei dorpjes in [[Galilea (streek)|Galilea]] genoemd, zoals [[Kana (Israël)|Kana]], [[Naïn]], [[Bethsaïda]], [[Magdala (Palestina)|Magdala]], [[Nazareth (Israël)|Nazaret]] en [[Kafarnaüm]]. De grote verheidenste steden zoals Sepphoris, [[Tiberias]], [[Caesarea (Maritima)|Caesarea]] en de steden van de [[Dekapolis (Syrië)|Dekapolis]] worden niet genoemd.
Als vrome jood droeg Jezus gebedskwasten aan zijn kleed. Mogelijk had hij voortdurend een klein [[talliet]], een gebedskleed, onder zijn mantel.<ref>Joodse riten en symbolen, Rabbijn S.Ph de Vries Mzn, Arbeidersspres 1968, bladzijde 54 tot 58.</ref> De geleerden van de synagoge in Jeruzalem hadden weinig op met de volksvroomheid uit Galilea. Het was juist in die tijd dat de mondelinge wet, de [[misjna]], zijn vorm kreeg. Jezus protesteerde tegen het feit dat sommigen de vorm belangrijker leken te vinden dan de inhoud. Hij legde vooral de nadruk op de binnenkant, het hart: Jezus raakte melaatsen, doden en onbekenden aan en genas mensen op [[sjabbat]]. Jezus' volgelingen herkenden en erkenden zijn gezag en noemden hem [[rabbijn|Rabbi]], meester.
== Namen en titels voor Jezus in de Bijbel ==
=== Namen ===
* ''Jezus'' komt van het Hebreeuwse ישוע ([[Jesjoea]]), wat betekent "[[JHWH]] is redding" of "JHWH redt". In het [[Latijn]] ''Iesus'' en in het [[Grieks]] ''{{Polytonic|Ιησους}}'' (Jèsoes).
* In het geboorteverhaal komt voor dat Jezus [[Emanuel|Immanuel]] (Hebreeuws voor ''God met ons'') genoemd zou worden.<ref>Matteus 1:23</ref>
===Titels ===
* Over zichzelf spreekt Jezus meest als ''[[Mensenzoon]]'' of ''Zoon des mensen'',<ref>gebaseerd op Daniël 7:13</ref> maar dan opvallend genoeg altijd wel in de derde persoon.
* ''[[Messias#Christendom|Messias]]'' is een Latijns en Griekse (''{{Polytonic|Μεσσιας}}'') verbastering van het Hebreeuwse משיח (‘masjiach’), wat gezalfde betekent. De zalving vond in het [[Oude Testament]] plaats bij de initiatie van priesters, profeten en koningen. In de evangeliën komt wel de vraag aan de orde of Jezus de Messias is maar de vraag wordt zelden duidelijk beantwoord.<ref>b.v. Lucas 9:18-21</ref>
* ''Christus'' komt via het Latijn van het Griekse ''Χριστός'' ('Christos'), wat de letterlijke vertaling is van Messias (gezalfde). Dit is de dominante titel voor Jezus in de nieuw-testamentische brieven.<ref>Traditioneel hanteren rooms-katholieken en protestanten voor het woord ''Christus'' meestal de op het Latijn gebaseerde uitspraak ''Kristus''. Meer orthodoxe stromingen gebruiken een mix van Grieks en Latijn waarbij de ''chr'' wordt uitgesproken zoals in bijvoorbeeld ''chroom''. In evangelische kringen komen beide uitspraken voor. Ook anderen lijken zich overwegend bij de rooms-katholieke en protestantse uitspraaktraditie aan te sluiten.</ref>
* Af en toe wordt Jezus de ''[[Zoon van God]]'' genoemd.<ref>b.v. Marcus 1:1, Lucas 1:35</ref>
* In de proloog van het Bijbelboek [[Evangelie volgens Johannes|Het Evangelie volgens Johannes]], in het Nieuwe Testament, wordt hij metaforisch voorgesteld als de ''Logos'', het Woord, waarmee tevens de scheppingskracht van God wordt bedoeld: "In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. (...) Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond."<ref>{{Citeer web |url=http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=johannes+1%3A1-5&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10 |titel=Johannes 1:1-5 (NBV) |auteur= |uitgever= |datum= |bezochtdatum=13 februari 2013}}</ref>
* Door [[Johannes de Doper]] wordt Jezus genoemd het "Lam van God, dat de zonden van de wereld wegneemt".<ref>Johannes 1:29</ref> Zelf heeft Jezus hier verscheidene malen op gewezen,{{Bron?||2014|05|03}} en vlak voor zijn hemelvaart heeft Jezus zijn discipelen op het hart gedrukt dat in zijn naam aan de gehele wereld vergeving van zonden gepredikt moest worden. Het was de reden waarom hij zich liet kruisigen en eveneens waarom hij verrees uit de dood. Met deze titel ''Lam van God'' wordt in wezen gerefereerd aan het [[Pesach]]-lam.
* Het [[Oude Testament]], met name het boek [[Jesaja (boek)|Jesaja]], bevat verschillende profetische gedeelten waarvan veel christenen menen dat ze op Jezus betrekking hebben. Daarin wordt hij onder meer de dienaar van de HEER genoemd. Ook worden in het Oude Testament de geboorte, geboorteplaats (Bethlehem), en afkomst (stam van [[Juda (stam)|Juda]], [[Koning David|Davidische]] lijn) van de messias voorspeld. Christenen betrekken de beschreven titel Leeuw van Juda op Jezus.
=== Wat Jezus zei over zichzelf ===
[[Bestand:Andrea Mantegna 035.jpg|thumb|left|''Jezus op een troon'' van [[Andrea Mantegna]]]]
In het Nieuwe Testament laat Jezus zich nadrukkelijk de Zoon (van de Vader) noemen, en ook vaak de Mensenzoon (NBG-vertaling: Zoon des Mensen).<ref>Onder andere Matteüs 8:20.</ref> Volgens Matteüs zei hij dat hij door de Vader gezonden was: "Alles is mij toevertrouwd door mijn Vader".<ref>{{Citeer web |url=http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Matte%FCs+11%3A27&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10 |titel=Matteüs 11:27 (NBV) |auteur= |uitgever= |datum= |bezochtdatum=13 februari 2013}}</ref> Dit wordt in het orthodoxe christendom geïnterpreteerd als dat hij bij God vandaan naar de mensen was gekomen, ten tweede dat hij God de Vader goed kende en ten derde dat hij zijn missie niet op eigen initiatief was begonnen, maar dat hij gehoorzaam de taak uitvoerde die de Vader hem gegeven had. Ook zegt Jezus van zichzelf dat hij er was van voordat Abraham er was.<ref>{{Citeer web |url=http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Joh+8%3A58&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10 |titel=Joh. 8:58 (NBV) |auteur= |uitgever= |datum= |bezochtdatum=13 februari 2013}}</ref>
In het laatste Bijbelboek, de [[Openbaring van Johannes|Openbaring]], wordt een verschijning van Jezus beschreven, waarin hij zegt: "Ik ben de alfa en de omega, het begin en het einde". Het [[Evangelie van Johannes]] geeft onder meer [[parabel]]s weer, waarin Jezus nog veel meer "Ik ben"-functies op zichzelf betrekt, zoals: "Ik ben de ware wijnstok"; "Ik ben de deur"; "Ik ben de goede herder"; "Ik ben het licht voor de wereld"; "Ik ben het brood dat leven geeft". Deze claims liet hij overigens nooit op zichzelf staan, maar hij koppelde er steevast een belofte aan vast. Bijvoorbeeld: "Ik ben het licht voor de wereld. Wie mij volgt loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft." Zijn missie vatte hij verder samen met de uitspraak: "Ik ben de weg, de waarheid en het leven, niemand komt tot de Vader dan door mij" en: "Ik en de Vader zijn een". Maar Jezus nam ook afstand tot God: "Waarom noemt gij Mij goed? Niemand is goed dan God alleen"<ref>Marcus 10:18</ref> en: "Ik vaar op naar mijn Vader en uw Vader, naar mijn God en uw God.<ref>Johannes 20:17</ref>"
Toen hij gevangen was genomen, en door de joodse Hoge Raad, het [[Sanhedrin (gerechtshof)|Sanhedrin]], werd ondervraagd, antwoordde hij volgens Matteüs op de vraag van de [[hogepriester]] of hij de Messias, de Zoon van God was: "U zegt het. Maar ik zeg tegen u allen hier: vanaf nu zult u de Mensenzoon zien zitten aan de rechterhand van de Machtige en hem zien komen op de wolken van de hemel."<ref>{{Citeer web |url=http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Matte%FCs+26%3A64&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10 |titel=Matteüs 26:64 (NBV) |auteur= |uitgever= |datum= |bezochtdatum=13 februari 2013}}</ref> Deze woorden waren voor de hogepriester en de andere aanwezige leden van het Sanhedrin voldoende om hem te beschuldigen van [[godslastering]] en hem ter dood te veroordelen. Voor een jood was namelijk het zichzelf gelijkstellen aan God de grootst mogelijke zonde en hierop stond de [[doodstraf]].
== De opdracht van Jezus ==
In de drie jaar van zijn publieke optreden in Galilea en Judea, waarschuwde hij zijn vaste kern volgelingen regelmatig voor de naderende apotheose, en het onvermijdelijke afscheid. Meermalen gaf hij aan dat hij moest lijden en sterven zoals beschreven was, maar weer zou opstaan. Hiermee gaf hij aan dat hij wist waarop zijn leven zou uitlopen, maar dat hij ervoor koos om te gehoorzamen aan zijn opdracht. Dit komt dramatisch tot uiting in de hof van Getsemane, waar Jezus volgens Marcus 14:36 zichzelf in doodsangst overgeeft: "Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan! Maar laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals u het wilt." Bij zijn gevangenneming verzette met name Petrus zich maar Jezus belette dit volgens Matteüs met de woorden:
{{Cquote|"Weet je niet dat ik mijn Vader maar te hulp hoef te roepen en dat hij mij dan onmiddellijk meer dan twaalf legioenen engelen ter beschikking zou stellen? Maar hoe zouden dan de Schriften in vervulling gaan, waar staat dat het zo moet gebeuren?" Toen zei Jezus tegen de omstanders: "Met zwaarden en knuppels bent u uitgetrokken om mij te arresteren, alsof ik een misdadiger ben! Dagelijks was ik in de tempel om onderricht te geven, en toen hebt u me niet gevangengenomen. Maar dit alles gebeurt opdat de geschriften van de profeten in vervulling gaan." Daarop lieten alle leerlingen hem in de steek en vluchtten weg.<ref>Matteüs 26:53-56:NBG</ref>}}
Dit geeft aan dat Jezus volgens Matteüs zich ervan bewust was dat hij Gods verzoeningsplan ten uitvoer moest brengen. Hij had, als hij dat gewild had, nooit in handen hoeven te komen van de wereldlijke autoriteiten zoals het [[Sanhedrin (gerechtshof)|Sanhedrin]] of de Romeinse en Herodiaanse heersers. Bij verschillende gelegenheden, verhaald in het evangelie, toonde Jezus een [[bovennatuurlijk]]e [[autoriteit]] die het de omstanders onmogelijk maakte hem iets aan te doen. Alleen bij de gevangenneming en het daaropvolgende proces maakte Jezus geen gebruik van zijn goddelijke autoriteit meer en liet hij zich als een onschuldig lam naar de slachtbank leiden zoals voorspeld door de profeten van het Oude Testament en door Jezus zelf tijdens zijn openbaar optreden volgens de evangeliën. Jezus' dood was dus geen onvrijwillig en tragisch eind van een Joodse rabbi maar het door God uitgevoerde, al eeuwen van tevoren aangekondigde, reddingsplan voor de in het paradijs gevallen mens.
Na zijn opstanding vertelde Jezus volgens de evangeliën wat er verder nog zal gebeuren. Hij zei terug te zullen keren naar de Vader, vanwaar hij de gelovigen zou blijven bijstaan. Hij beloofde daarbij dat zijn volgelingen de Heilige Geest zouden ontvangen om hen verder te leiden op de weg. Ook beloofde hij zijn terugkeer naar de aarde, op een tijdstip dat de Vader zou bepalen, al gaf hij wel duidelijke kenmerken van de tijd voor zijn terugkomst: geloofsafval, liefde die verkilt, veel oorlogen en burgeroorlogen, veel epidemieën en hongersnoden en aardbevingen enzovoorts. Vlak voor zijn hemelvaart benadrukte Jezus ten overstaan van zijn discipelen het belang dat zijn boodschap van verlossing en bevrijding door vergeving van zonden, aan de gehele wereld bekend zou worden gemaakt.<ref>Markus 16:14</ref> De andere evangeliën en Handelingen vermelden dit niet expliciet.
== Het uiterlijk van Jezus ==
In het Nieuwe Testament wordt bijna nergens gesproken over het uiterlijk van Jezus, alleen dat hij opgroeide tot een krachtige jongeman.<ref>[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Lucas+2%3A40&id18=1&l=nl&set=10&pos=0 Lucas 2:40 (NBV)] - "Het kind groeide op, werd sterk en was begiftigd met wijsheid; Gods genade rustte op hem".</ref> Hij was dus zeker goed gezond van lijf en leden. Onder de joden is het verboden om [[portret]]ten te maken en zodoende zijn er ook onder de eerste christenen, die veelal nog bekeerde joden waren, geen afbeeldingen overgeleverd. In de vroege christelijke kunst, in de [[catacombe]]n en in de vroege Romeinse kerken als de [[Santa Prassede|Basilica di Santa Prassede]], wordt hij vaak afgebeeld als de goede herder met een gladgeschoren gezicht, als een [[Apollo (god)|Apollo]]: een stralende jongeman in een wit gewaad. Dit was echter niet gebruikelijk onder joodse mannen die leefden rond de eerste eeuw. Ook andere variaties op Jezus' uiterlijk uit die eerste eeuwen zijn bekend.
Vanaf ongeveer de 6e eeuw komt er een soort standaardisatie van de portrettering van Jezus tot stand en verschijnt de Jezus die tegenwoordig nog meestal wordt afgebeeld: een [[Indo-Europeanen|Europees]] uitziende man met volle baard en snor met halflange haren. Naar de huidige inzichten van historici droegen joodse mannen rond de eerste eeuw inderdaad vaak hun haar en baard op deze manier. Voor degenen die de omstreden [[lijkwade van Turijn]] als authentiek beschouwen, geeft de daarop aanwezige afbeelding een Jezus weer die tamelijk lang was voor die tijd (tussen 180 en 190 cm) en krachtig gebouwd. Het gezicht lijkt veel op het traditionele Jezusportret. Of Jezus er werkelijk zo heeft uitgezien is onmogelijk na te gaan.
Een poging tot reconstructie van Jezus' uiterlijk is in 2010 gedaan in opdracht van [[History Channel]], waarbij van de laatste grafische softwaretechnieken gebruikt werd gemaakt. De afbeelding op de lijkwade van Turijn werd als informatiebron gebruikt.<ref>http://www.history.com/shows/the-real-face-of-jesus</ref>
== Zie ook ==
* [[Christelijke visies op het jodendom]]
* [[Christologie]]
* [[Dood en herrijzenis van Christus]]
* [[Drie-eenheid]]
* [[Genealogie van Jezus]]
* [[Jezus (historisch)]]
* [[Joodse visies op het christendom]] bij Joodse visies op Jezus
* [[Isa (profeet)]]
* [[Messias]]
* [[Verzoeningsleer]]
* [[Wonderen van Jezus]]
* [[Zoon van God]]
{{Appendix}}
{{Navigatie christendom}}
{{Commons|Jesus}}
[[Categorie:Jezus| 1]]
[[Categorie:Geëxecuteerd persoon]]
[[Categorie:God in het christendom]]
| |||