Generaliteitslanden: verschil tussen versies

In tegenstelling tot de zeven [[Gewest (Lage Landen)|gewesten]] (eigenlijk acht, maar [[Landschap Drenthe|Drenthe]] had geen stem in de Staten-Generaal) - [[Stad en Lande|Groningen]], [[Friesland]], [[Heerlijkheid Overijssel|Overijssel]], [[Hertogdom Gelre|Gelderland]], [[Heerlijkheid Utrecht|Utrecht]], [[Graafschap Holland|Holland]] en [[Graafschap Zeeland|Zeeland]] – hadden zij geen stem in het landsbestuur. Het waren voornamelijk [[rooms-katholiek]]e gebieden die in een later stadium van de [[Tachtigjarige Oorlog]] op de koning van [[Spanje]] veroverd waren, of in sommige gevallen zelfs pas verkregen werden na het einde van de [[Spaanse Successieoorlog]] in 1713, zoals [[Staats-Opper-Gelre]]. Ze fungeerden in veel gevallen als bufferzone tussen de Republiek en de [[Spaanse Nederlanden|Spaanse]] respectievelijk [[Oostenrijkse Nederlanden]]. In economisch opzicht werden ze als [[wingewest]]en uitgebuit met zware belastingen en heffingen. DoorZoals deéén regeringauteur vanhet de [[Bataafse Republiek]] werden de [[exclave]]s (Zeeuws-Vlaanderen en Limburg) in 1795 afgestaan aan Frankrijk. In 1814 werden ze weer verenigd in nieuwe provinciestelt: "Brabant". Terug in de Nederlandse schoot werden deze zogenoemde Generaliteitslanden lange tijd bestuurd als een soort interne [[koloniën]], waarbij katholieken als tweederangs burgers werden gezien."<ref>Josse de Voogd, [https://kennisopenbaarbestuur.nl/media/255090/zicht-op-verschil.pdf Zicht op verschil. Een verkenning naar stemgedrag en ruimte in Nederland], Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in samenwerking met Telos, Brabants centrum voor duurzame ontwikkeling, oktober 2017</ref> Door de regering van de [[Bataafse Republiek]] werden de [[exclave]]s (Zeeuws-Vlaanderen en Limburg) in 1795 afgestaan aan Frankrijk. In 1814 werden ze weer verenigd in nieuwe provincie "Brabant".