Vaktherapie: verschil tussen versies

Vaktherapie wordt vooral toegepast voor mensen met psychiatrische stoornissen en psychosociale problematiek. Het is een handelings- en ervaringsgerichte vorm van therapie: de door de cliënt opgedane ervaringen in vaktherapie leiden tot nieuwe vaardigheden en inzichten die praktisch toepasbaar zijn in het dagelijks leven. Deze vaardigheden kunnen liggen op emotioneel, cognitief, sociaal of lichamelijk gebied. De ervaring doet de cliënt op door te handelen in het medium, door het medium waar te nemen en (waar mogelijk) te reflecteren over de ervaringen in en naar aanleiding van het medium. Aan de hand van overeengekomen behandeldoelen werkt de creatief therapeutvaktherapeut methodisch. Het resultaat van de therapie kan bijvoorbeeld verwerking, verrijking of inzicht zijn en ook verbetering van het cognitieve of lichamelijk functioneren.

Daarnaast kan creatieve therapievaktherapie een bijdrage leveren aan observatie en diagnostiek.

De therapeutenvaktherapeuten werken in de geestelijke gezondheidszorg, de algemene gezondheidszorg, de zorg voor verstandelijke en lichamelijk gehandicapten, de revalidatie, de verslavingszorg, het speciaal onderwijs, de jeugdhulpverlening, de zorg voor ouderen, specifieke werkvelden (zoals bijvoorbeeld hulp aan vluchtelingen) en in zelfstandige praktijken.