Estische Apostolisch-Orthodoxe Kerk: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar #IABot (v1.6.5) |
||
Regel 34:
Al in de [[10e eeuw|10e]], [[11e eeuw|11e]] en [[12e eeuw]] probeerden orthodoxe missionarissen uit [[Veliki Novgorod]] en [[Pskov]] de toen nog heidense Esten in wat nu Zuidoost-Estland is te bekeren. In de [[13e eeuw]] werd Estland echter veroverd door de [[Orde van de Zwaardbroeders]], die het [[Rooms-katholieke Kerk|Rooms-katholicisme]] introduceerden. Latere machthebbers waren [[Lutheranisme|luthers]] en volgens de gewoonte van die tijd ging de gehele bevolking naar het lutheranisme over.
Pas in de [[17e eeuw|17e]] en [[18e eeuw]] kreeg het oosterse christendom weer enige voet aan de grond in Estland, toen groepen [[Oudgelovigen]] uit Rusland, die zich verzetten tegen de hervormingen in de liturgie die patriarch [[Nikon van Moskou]] had ingevoerd, naar het Baltisch gebied uitweken. Daar heerste een toleranter klimaat. In Estland leven ook nu nog Oudgelovigen, vooral in nederzettingen aan de oevers van het [[Peipusmeer]]. De schattingen over het aantal Oudgelovigen lopen uiteen, van 2.500 tot 15.000.<ref>[https://web.archive.org/web/20110720162523/http://estonia.eu/about-estonia/society/russian-old-believers-in-estonia.html ‘Russian Old Believers in Estonia’].</ref>
In de [[18e eeuw|18e]] en [[19e eeuw]] maakte Estland deel uit van het [[Keizerrijk Rusland]]. Rond 1850 ging het gerucht dat de [[Russisch-orthodoxe Kerk]] iedereen die zich tot de orthodoxie zou bekeren een stuk land ergens in Rusland zou geven. Duizenden Estische landarbeiders bekeerden zich tot de Russisch-orthodoxe Kerk. Toen het gerucht niet bleek te kloppen, ging een groot deel van hen weer terug naar de lutherse kerk.<ref>Tarmo Toom, ''The Encyclopedia of Eastern Orthodox Christianity'', Wiley-Blackwell Publishing, 2011, blz. 226-228.</ref>
| |||