Wenceslaus II van Bohemen (koning): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k dubbel lidwoord, replaced: ISBN 9789026326233 → {{ISBN|9789026326233}} (5), de de B → de B met AWB |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 15:
| moeder = [[Cunigonde van Slavonië|Cunigonde van Halitsch]]
}}
'''Wenceslaus II''' ([[Tsjechisch]]: ''Václav'', [[Pools]]: ''Wacław'') ([[27 september]] [[1271]]<ref>''Chronicon Francisci, Scriptores Rerum Bohemicarum'', II, p. [https://archive.org/stream/scriptorumrerum00unkngoog#page/n56/mode/2up 11].</ref> - [[Praag]], [[21 juni]] [[1305]]) was vanaf 1278 koning van [[koninkrijk Bohemen|Bohemen]] en vanaf 1300 als '''Wenceslaus I''' [[Lijst van heersers van Polen|koning van Polen]]. Hij was de voorlaatste heerser uit de dynastie van de [[Přemysliden]].
Als kind verbleef hij van 1279 tot 1283 in gevangenschap bij zijn voogd en regent [[Otto V van Brandenburg|Otto V]] in [[Brandenburg (deelstaat)|Brandenburg]]. Na zijn terugkeer stond de jeugdige koning in Praag tot 1288 onder de invloed van de Witigoon Záviš van Falkenstein. Als regerende koning verwierf hij naast de Boheemse in 1300 de Poolse kroon en van 1301 tot 1303 voor zijn zoon [[Wenceslaus III van Bohemen|Wenceslaus III]] de [[Koninkrijk Hongarije (1000-1526)|Hongaarse]] kroon.
In tegenstelling tot zijn vader [[Ottokar II van Bohemen|Přemysl Ottokar II]] was Wenceslaus II geen veroveraar, maar vooral een diplomaat. Derhalve werd hij door het nageslacht tot in de 20e eeuw als een zwakke heersers beschouwd, die zijn successen vooral aan geld had te danken en anders van zijn raadgevers afhankelijk was.<ref>{{Aut|K. Charvátová}}, ''Václav II. Král český a polský'', pp. 9-11.</ref> Als koning van Bohemen beschikte hij door de Boheemse zilvermijnen over voldoende middelen om zich staande te houden op het Europese politieke toneel en Bohemen van een langdurige vredestijd te verzekeren.
| |||