Hamza (letter): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
k →‎Regels voor gebruik van hamza: dubbel lidwoord, replaced: s één van → s een van (2), de de b → de b met AWB
Regel 23:
 
==Regels voor gebruik van hamza==
De schrijfwijze van de hamza hangt af van de positie in het woord en de de beklinkering in het woord. De regels zijn hieronder aangegeven. Merk op dat in de beschrijving een klinker zowel een lange klinker als korte klinker kan zijn. Daarnaast kan er sprake zijn van de afwezigheid van klinker, soms expliciet aangegeven met een [[Sukun (schriftteken)|sukun]]. Verder refereert de beschrijving naar de gangbare representatie in het Nederlands van de Arabische klanken: ''a'', ''i'' en ''u'', uitgesproken "oe".
 
* Hamza aan het begin van het woord:
Regel 29:
*** Indien de eerste klinker een korte ''a'' of ''u'' is, staat de hamza boven het alif-teken, bij een ''i'' staat hij er onder. Voorbeelden: أب (a'b, vader), أمّ (u'mm, moeder), إخوان (i'khwān, broers).
*** Als de tweede letter een alif is, voegt men de hamza samen met de alif tot een ''alif madda'' آ. Voorbeeld: آكل ('ākul, ik eet).
 
* Hamza midden in het woord:
** Schrijfwijze hangt af van de klanken voor en na de hamza. Indien er slechts één klinker is en de andere "klank" dus een sukun, bepaalt die enkele klinker de schrijfwijze van de hamza:
Regel 36 ⟶ 35:
*** ''a'': op een alif: أ.
** Indien er twee klinkers zijn, is de schrijfwijze volgens precedentie ''i'' > ''u'' > ''a'' als volgt:
*** Indien minstens ééneen van de twee klinkers een ''i'' is, schrijft men de hamza op een yah zonder punten: ئ. Voorbeeld: جزائر (djazā'ir, eilanden).
*** Indien er geen ''i'' is, maar minstens ééneen van de twee klinkers een ''u'' is, schrijft men de hamza op een waw: ؤ. Voorbeeld: سؤال (su'āl, vraag).
*** Indien er geen ''i'' of ''u'' is, dus twee ''a''-klanken, schrijft men de hamza op een alif: أ. Voorbeeld: رأس ('ra's, hoofd).
** Bijkomende opmerkingen
Regel 43 ⟶ 42:
*** Ook hier kan de ''alif madda'' voorkomen. Voorbeeld: قرآن (qur'ān, [[Koran]])
*** Er is altijd minstens één klinker.
 
* Hamza aan het einde van het woord:
** Indien het woord op een korte klinker eindigt, schrijft men de hamza op de ya, waw of alif afhankelijk van de klinker ''i'', ''u'' of ''a''. Voorbeeld: هادئ (hādi', rustig).