Vanallengordels: verschil tussen versies

De vanallengordels liggen voor het grootste deel zoals gezegd op aanzienlijkeduizenden hoogtekilometers boven het aardoppervlak, maar dat is niet overal het geval. Rond de polen naderen de magnetische veldlijnen het aardoppervlak. Een groot deel van de geladen deeltjes wordt teruggestuurd naar de andere pool, een klein aantal weet tot 40 à 50 km hoogte te geraken. Op die hoogte zijn niet veel luchtmoleculen, maar genoeg om het [[Poollicht|noorder- en zuiderlicht]] te laten ontstaan in de botsing tussen snelle geladen deeltjes en luchtmoleculen.