Trabzon (stad): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 169:
[[Bestand:Trabzon Gazeteciler Cemiyeti.jpg|thumb|right|Kantoor van de vereniging voor journalisten aan het centrale plein. Trabzon was naast Constantinopel, Izmir en Selanik een van de grote perscentra van het Ottomaanse Rijk. De drukkerij van Kitabi Hamdi is een van de oudste nog opererende van Turkije.]]
Trabzon heeft wegens zijn lange en bijtijds gewichtige geschiedenis ook sporen nagelaten in de wereldliteratuur. Met name schrijvers uit de renaissance, en later oriëntalisten in de 19e eeuw beschreven de stad.
De stad vormde een eindtoneel van [[Xenofon]]s [[Anabasis (Xenophon)|Anabasis]], een van de oudste literaire werken uit de westerse wereld. Nadat de stad vanaf de vroege Italiaanse renaissance in de 12e eeuw wordt aangedaan door Venetiaanse en
In de 19e en vroege 20e eeuw was de stad onder oriëntalisten een populaire plek om een reis door het nabije oosten te beginnen. Uit deze periode stammen werken als de Franse opera 'De Prinses van Trebizonde' van Charles Nuitter en Etienne Tréfeu, en het boek '[[Keraban de stijfhoofdige]]' van [[Jules Verne]]. De eerste uitgebreide geschiedschrijvingen van de stad werden gepubliceerd in 1870 door Savvas Iōannidēs en in 1877 door Şakir Şevket, beiden inwoners van Trabzon. Dit laatste boek, ''Trabzon Tarihi'', is het eerste historische werk dat is gebaseerd op de archieven van de Ottomaanse rechtbank.<ref>[http://lucian.uchicago.edu/blogs/ottomanturkish/files/2014/08/Late-Ottoman-and-Early-Republican.pdf Late Ottoman and Early Republican Turkish Historical Writing] door Cemal Kafadar en Hakan T. Karateke in " The Oxford History of
Historical Writing".</ref> Moderne literaire werken die zich deels in Trabzon afspelen zijn:
| |||