Geschiedenis van Oekraïne: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 54:
Tijdens de [[Russische Burgeroorlog]] (25 oktober 1917 tot oktober 1922<ref>Die datum geeft de Engelse Wiki, met bronvermelding</ref>) streden de Russische [[Bolsjewieken]] (later het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]] genoemd), die op [[Oktoberrevolutie|25 oktober 1917]] de macht hadden gegrepen, tegen Russische groepen die zich verzetten tegen deze [[Oktoberrevolutie|Bolsjewiekse machtsovername]], gezamenlijk aangeduid als de [[Witten (leger)|Witte Legers]]. Daarnaast maakten vele door Rusland overheerste volken van de omstandigheden gebruik om, al of niet langs militaire weg, hun onafhankelijkheid na te streven; daaronder ook de [[Polen (volk)|Polen]] en de Oekraïners. Tevens mengden diverse buitenlandse machten zich in de strijd, waaronder het [[Duitse Keizerrijk|Duitse Rijk]].
 
In deze wreed uitgevochten oorlog viel het voorheen Russische gedeelte van huidig Oekraïne eerst onder gezag van de zich autonoom en later onafhankelijk noemende [[Volksrepubliek Oekraïne]], die overigens in 1918 wel weer een half jaar onder Duits gezag stond, onder de naam [[Oekraïense Staat]]. Enige tijd hadden de Russische Witten dit deel van Oekraïne in handen. Op zeker moment namennam de [[Tweede Poolse Republiek|Poolse Republiek]] Kiev in. Uiterlijk begin 1921 was dit oostelijke deel van Oekraïne echter in handen van de zegevierende Russische Rode Leger. Als [[Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek]] zou het tot 1991 onderdeel blijven van de [[Sovjet-Unie]], onderbroken door [[Nazi-Duitsland|Duitse]] bezetting tussen 1941 en 1944.
 
Tijdens het bewind van [[Jozef Stalin|Stalin]] (1922-1953) onderging dit deel van Oekraïne een krachtige industriële ontwikkeling. De gedwongen collectivisering van landbouwbedrijven leidde evenwel tot de [[holodomor]]-hongersnood van 1932-33 waardoor een vijfde deel van de boerenbevolking (5 tot 10 miljoen mensen) het leven liet.