Partij van de Communistische Herstichting: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
correcte vertaling van de naam |
||
Regel 1:
{{Infobox politieke partij
| naam =
| afbeelding = Rifondazione Comunista logo.svg
| partijleider =
Regel 17:
| portaal2 = Italië
}}
De '''
Sinds 17 december maakt zij samen met 4 andere communistische en libertair socialistische partijen deel uit van de coalitie [[Macht naar het Volk]] <ref>[http://www.rifondazione.it/primapagina/?p=31998/</ref>
Regel 23:
In [[1990]] kwam binnen de [[Communistische Partij van Italië]] (PCI) de discussie op gang of de partij wel of niet aan vernieuwing toe was. De PCI was overigens toen al één van de meest liberale [[communisme|communistische]] partijen van [[Europa (continent)|Europa]] omdat men reeds in de [[1980-1989|jaren 80]] de koers van het [[Eurocommunisme]] (= distantie van [[Moskou]], loyaliteit aan het parlementaire stelsel, bereidheid tot het aangaan van coalities met burgerlijke partijen) was ingeslagen. Binnen de PCI was er een duidelijke meerderheid die vóór nog meer hervormingen was en bereid was de [[marxisme-leninisme|marxistisch-leninistische]] dogma's te laten varen en tot de stichting over te gaan van een brede linkse volkspartij. Een invloedrijke minderheid onder [[Armando Cossutta]] was tegen deze hervorming van de partij.
In februari 1991 hield de PCI haar laatste partijcongres en werd besloten de partij op te heffen. Tevens werd tot de vorming van een nieuwe partij, [[Partito Democratici della Sinistra]] (Partij van Democratisch Links), besloten. De groep onder Cossutta was tegen deze ontwikkeling en richtte de '''Partito della Rifondazione Comunista''' (
In 1996 steunde de PRC [[Romano Prodi]] en diens regering van de [[Olijfboomcoalitie]], maar trad niet toe tot de regering. De neoliberale koers van Prodi zorgde voor beroering en in november 1998 stapte Cossutta als gevolg hiervan als voorzitter op en scheidde zich met zijn aanhangers af en richtte de [[Partito dei Comunisti Italiani]] (PdCI) op die toetrad tot de [[Olijfboomcoalitie]]. De meeste parlementariërs van de PRC gingen naar de PdCI over.
| |||